tag:blogger.com,1999:blog-43792656315030343632024-02-19T04:39:46.992-08:00† ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣPOLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.comBlogger320125tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-73684251379484707542012-04-22T14:36:00.001-07:002012-04-22T14:36:41.615-07:00Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fullpost"><span style="color: black;"><span style="font-family: verdana,geneva,sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span class="easy_img_caption" style="background-color: #f2f2f2; display: inline-block; float: left; line-height: 0.5; margin-left: 15px; margin-right: 15px; text-align: left; vertical-align: top; width: 250px;"><img alt="Ο Άγιος Γεώργιος" height="320" src="http://agioritikovima.gr/images/av1/250(58).jpg" style="height: 255px; margin: 0px; width: 250px;" width="313" /><span class="easy_img_caption_inner" style="color: black; display: inline-block; font-size: 8pt; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; padding: 4px 8px;">Ο Άγιος Γεώργιος</span></span>Γιορτάζουμε σήμερα 23
Απριλίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, του Τροπαιοφόρου, ας
πούμε λίγα λόγια:<br /><br />Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και
Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς
χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο
Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της
την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε
στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του
υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα
τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο
Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.<br /><br /><strong>Ομολογητής</strong><br />Από την
εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο
Διοκλητιανός, το 283 μ.Χ.</span></span></span> <span style="color: black;"><span style="font-family: verdana,geneva,sans-serif;"><span style="font-size: 12px;">, η
Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε
ειρήνη.</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: verdana,geneva,sans-serif;"><span style="font-size: 12px;">Οι
Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς,
διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και
της φιλανθρωπίας.<br /><br />Ο Διοκλητιανός αρχικά εργάστηκε για την οργάνωση του
κράτους του. Προσέλαβε στρατηγούς για βοηθούς του που τους ονόμασε αυτοκράτορες
και Καίσσαρες κι αφού πέτυχε να υποτάξει τους εχθρούς του κράτους και να
σταθεροποιήσει τα σύνορα του, στράφηκε στα εσωτερικά ζητήματα. Δυστυχώς,
στράφηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας για να ανορθώσει την ειδωλολατρία.
Γι' αυτό το λόγο λοιπόν, κάλεσε τους βοηθούς του Καίσσαρες το 303 μ.χ. και τους
στρατηγούς στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους σε τρεις γενικές
συγκεντρώσεις. Ανάμεσα τους βρισκότανε και ο 28χρονος Γεώργιος, που διακρίθηκε
πολλές φορές στους πολέμους.<br /><br />Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι, για να πάρουν
αποφάσεις για την εξόντωση και τον αφανισμό της Χριστιανικής πίστης. Πρώτος
μίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σε όλους ν' αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα
εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια,
για να εξαλείψουν την Χριστιανική Θρησκεία από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε ο
γενναίος Γεώργιος σηκώθηκε και είπε: «Γιατί, βασιλιά και άρχοντες, θέλετε να
χυθεί αίμα δίκαιο και άγιο και να εξαναγκάσετε τους Χριστιανούς να προσκυνούν
και να λατρεύουν τα είδωλα»; Και διακήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής
Θρησκείας και την Θεότητα του Χριστού.<br /><br />Μόλις τέλειωσε, όλοι συγχυστήκανε
μ' αυτή την ομολογία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήσει για όσα
είπε, καταπραΰνοντας έτσι και τον Διοκλητιανό. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και
με θάρρος διακήρυσσε την Χριστιανική του πίστη.<br /><br /><strong>Στη
φυλακή</strong><br />Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή
κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να
βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα.<br /><br />Το άλλο πρωί ο
Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει . Και
πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ' όλες τις κολακείες και
τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους
ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους
δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του.
Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα
είδωλα. Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε
με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά
κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα
κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα
κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον
ουρανό που έλεγε : «Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και αμέσως
ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο
το καταπληγωμένο σώμα του.<br /><br />Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημα
του, με όψη αγγελική, παρουσιάστηκε στον Διοκλητιανό που είχε πάει με άλλους να
κάνει θυσία. Μόλις τον είδαν έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι. Μερικοί δε
ισχυριζόντουσαν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει και άλλοι ότι είναι φάντασμα.
Καθώς όμως σχολιάζανε το γεγονός, εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά δύο από τους
αξιωματικούς του, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος (βλέπε 23 Απριλίου) με χίλιους
στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Ο Διοκλητιανός θύμωσε τόσο
που έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν, πράγμα που έγινε
αμέσως.<br /><br />Έπειτα διέταξε να γεμίσουν αμέσως ένα λάκκο με ασβέστη και νερό
και αφού ρίξουν μέσα τον Γεώργιο, να τον αφήσουν μέσα τρεις μέρες και τρεις
νύχτες έτσι που να διαλυθούν και τα κόκκαλα του.<br /><br />Πραγματικά οι δήμιοι
ρίξανε τον Άγιο στον ζεματιστό ασβέστη και κλείσανε το στόμα του λάκκου. Μετά
από τρεις μέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες να ανοίξουν το λάκκο. Με
μεγάλη τους έκπληξη όμως βρήκαν τον Γεώργιο όρθιο, μέσα στον ασβέστη και
προσευχόταν. Το γεγονός εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο
λαό, που φώναζε: «Ο Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος». Ο Διοκλητιανός ζήτησε
εξηγήσεις από τον Γεώργιο, που έμαθε τις μαντικές τέχνες και πως τις
χρησιμοποιεί. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι τα γεγονότα ήταν αποτέλεσμα της
θείας χάρης και δύναμης και όχι μαγείας και γοητείας.<br /><br />Ο Διοκλητιανός
οργισμένος διέταξε να του φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά και
τον εξαναγκάσουν να περπατά. Ο Άγιος προσευχόταν και περπατούσε χωρίς να πάθει
τίποτα. Πάλι διέταξε να τον φυλακίσουν και σκέφτηκε να φωνάξει του άρχοντες για
να συσκεφτούν τι έπρεπε να κάμουν στον Γεώργιο. Και αφού τον δείρανε τόσο πολύ
με μαστίγια και καταπλήγωσαν ολόκληρο το σώμα του Αγίου, τον παρουσίασαν στον
Διοκλητιανό, που έμεινε έκπληκτος βλέποντας τον Γεώργιο να λάμπει σαν Άγγελος.
Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό οφειλόταν στις μαγικές του ικανότητες.
Γι' αυτό κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο, για να λύσει τα μάγια του
Γεωργίου.<br /><br /><strong>Αβλαβής από το δηλητήριο</strong><br />Ήλθε, λοιπόν ο
μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε
δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον
θάνατο.<br /><br />Αμέσως οδήγησαν τον Άγιο στον Διοκλητιανό και στον μάγο Αθανάσιο.
Ο βασιλιάς διέταξε να του δώσουν να πιει το πρώτο δηλητήριο. Ο Άγιος χωρίς
δισταγμό ήπιε το δηλητήριο του πρώτου δοχείου, αφού προηγουμένως προσευχήθηκε ,
λέγοντας: </span></span></span><span style="color: firebrick;"><span style="font-family: verdana,geneva,sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ειπών καν
θανάσιμον τι πίωτιν, ου μη αυτούς βλάψει, θαυμάστωσον νυν τα ελέη
σου»</strong></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: verdana,geneva,sans-serif;"><span style="font-size: 12px;">.
Και δεν έπαθε απολύτως τίποτα!<br /><br />Μόλις είδαν ότι δεν έπαθε απολύτως τίποτα,
ο βασιλιάς διέταξε να του δώσει ο μάγος και το δεύτερο αγγείο. Το ήπιε και αυτό
χωρίς να πάθει το παραμικρό. Τότε όλοι έμειναν έκπληκτοι από αυτό το θαύμα. Ο
Διοκλητιανός εξακολουθούσε να επειμένει ότι για να μην πεθάνει ο Γεώργιος είχε
δικά του μάγια. Ο μάγος Αθανάσιος που ήξερε πόσο δραστικά ήταν τα δηλητήρια,
αφού γονάτισε μπροστά στον μάρτυρα, ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό.
Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και φόνευσαν τον Αθανάσιο αμέσως. Εκείνη την στιγμή
έφθασε και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα, που ομολόγησε την πίστη της
στον αληθινό Θεό. Και ο σκληρός και άκαρδος Διοκλητιανός διέταξε να την
φυλακίσουν και την επομένη να της κόψουν το κεφάλι. Η Αλεξάνδρα ενώ προσευχόταν
στην φυλακή, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού.<br /><br /><strong>Το
μαρτυρικό τέλος του Αγίου</strong><br />Ο Άγιος Γεώργιος κλείστηκε στην φυλακή και
την νύκτα είδε στ' όνειρο του τον Χριστό, που του ανάγγειλε ότι θα πάρει το
στεφάνι του μαρτυρίου και θα αξιωθεί της αιωνίου ζωής. Σαν ξημέρωσε διατάχτηκαν
οι στρατιώτες από τον ο Διοκλητιανό να παρουσιάσουν μπροστά του τον Άγιο.
Πραγματικά ο Άγιος βάδιζε γεμάτος χαρά προς τον βασιλέα, επειδή προγνώριζε ότι
έφτασε το τέλος του. Μόλις λοιπόν τον αντίκρισε ο Διοκλητιανός, του πρότεινε να
πάνε στον ναό του Απόλλωνα για να θυσιάσει στο είδωλο του. Όταν μπήκε ο Άγιος
στον ναό, σήκωσε το χέρι και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το είδωλο
να πέσει. Αμέσως τούτο έπεσε και έγινε κομμάτια.<br /><br />Ο ιερέας των ειδώλων και
ο λαός τόσο πολύ θύμωσαν, που φώναζαν στον βασιλέα να θανατώσει τον Γεώργιο. Ο
Διοκλητιανός έβγαλε διαταγή και του έκοψε το κεφάλι.<br /><br />Ο πιστός υπηρέτης
του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το Άγιο
λείψανο του Μάρτυρα μαζί με αυτό της μητέρας του Αγίας Πολυχρονίας και το
μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι
Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη
Δύση.<br /><br />Κατά την Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο
μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο
πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο
συνόμιλος.<br /><br /><strong>Τα θαύματα του Αγίου</strong><br /><br /><strong>α) Η
μεταφορά της κολώνας</strong><br />Μια γυναίκα αγόρασε μια κολώνα και δεν μπορούσε
να την στείλει στην Ρώμη που κτιζόταν εκεί μια εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Είδε
λοιπόν στο όνειρο της τον Άγιο, που μαζί της σήκωσε την κολώνα και την έριξαν
στην θάλασσα . Η κολώνα βρέθηκε στην Ρώμη με μια επιγραφή να τοποθετηθεί στο
δεξί μέρος της εκκλησίας.<br /><br /><strong>β) Σωτηρία ενός αιχμαλώτου
στρατιώτη</strong><br />Στην Παμφλαγονία του Πόντου τιμούσαν πολύ τον Άγιο και
μάλιστα είχαν κτιστεί προς τιμή του πολλοί ναοί. Όλοι τιμούσαν τον Άγιο τόσο
ώστε κάθε οικογένεια να δίνει το όνομα του σ' ένα από τα αρσενικά παιδιά της.
Τούτο συνέβη και σε μια ευσεβή οικογένεια. Μεγάλωσε το παιδί της που ήταν
φρόνιμο, ηθικό, συνετό, και όταν έγινε είκοσι χρόνων τον κάλεσαν στο στρατό.
Στις μάχες που έγιναν εναντίον των βαρβάρων πολλοί Χριστιανοί μεταξύ των οποίων
και ο νεαρός Γεώργιος, έπεσαν σε ενέδρα, και από αυτούς άλλους έσφαξαν, άλλους
έκαμαν υπηρέτες και άλλους πώλησαν δούλους. Ο Γεώργιος έγινε υπηρέτης κάποιου
αξιωματικού, που τον εκτίμησε πολύ.<br /><br />Οι γονείς του Γεωργίου για ένα
ολόκληρο χρόνο πενθούσαν και έκλαιγαν απαρηγόρητοι για το χαμένο τους παιδί.
Καθημερινά πήγαιναν στην εκκλησία και γονατιστοί παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να
τους φανερώσει τι απέγινε το αγαπημένο τους παιδί.<br /><br />Αλλά και ο Γεώργιος
από την εξορία του προσευχόταν στον Θεό να τον απαλλάξει από την σκλαβιά και να
τον αξιώσει να συναντηθεί με τους αγαπημένους του γονείς. Πέρασε λοιπόν ένας
χρόνος από τότε που εξαφανίστηκε. Έφθασε μάλιστα και η γιορτή του Αγίου και οι
γονείς, που πάντα είχαν την ελπίδα ότι το παιδί τους ζει, κάλεσαν τους συγγενείς
τους για δείπνο.<br /><br />Εκείνη την ημέρα ο αξιωματικός του Γεωργίου του ζήτησε
να του πλύνει τα πόδια πριν από το φαγητό και γι' αυτό ο Γεώργιος πήγε να
ζεστάνει νερό. Όλη την ημέρα ο Γεώργιος έκλαιγε και παρακαλούσε τον Άγιο του που
γιόρταζε να τον ελευθερώσει και να τον οδηγήσει κοντά στους γονείς του. Μόλις το
νερό έβρασε και το ετοίμασε για τον αφέντη του, παρουσιάστηκε μπροστά του ο
Άγιος έφιππος σ' ένα άσπρο άλογο και αφού ανέβασε τον νέο σ' αυτό αμέσως, τον
έφερε στο σπίτι του την ώρα που βρίσκονταν όλοι οι καλεσμένοι στο τραπέζι.
Έμειναν όλοι τότε έκθαμβοι και όταν εκείνος τους αφηγήθηκε το θαύμα με κάθε
λεπτομέρεια, όλοι γεμάτοι χαρά δόξασαν το Θεό.<br /><br /><strong>γ) Η επιστροφή του
γιου της χήρας</strong><br />Στην Μυτιλήνη ήλθαν πειρατές από την Κρήτη για να
κλέψουν, λεηλατήσουν και αιχμαλωτίσουν όσο το δυνατό περισσότερους μπορούσαν.
Σκέφθηκαν, λοιπόν, να κάνουν την επιδρομή τους την ημέρα της γιορτής του Αγίου
Γεωργίου, που όλοι θα βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στην εκκλησία. Πραγματικά οι
κουρσάροι έκαναν την επίθεση τους και μεταξύ αυτών που αιχμαλώτισαν ήταν και
ένας πολύ ωραίος νέος, ο γιος μίας πλούσιας χήρας. Οι κουρσάροι τον χάρισαν στον
Αμιράν της Κρήτης που τον έβαλε υπηρέτη της τράπεζας του.<br /><br />Η μάνα του από
την στιγμή που χάθηκε ο γιος της έκλαιγε και παρακαλούσε τον Θεό και τον Άγιο να
της φανερώσει το χαμένο της παιδί. Ο Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος δεν βράδυνε να
εκπληρώσει τον πόνο της πονεμένης μάνας. Και ενώ ο νέος ετοιμαζόταν να προσφέρει
κρασί στον Αμιράν, ο Άγιος Γεώργιος τον άρπαξε και το μετέφερε στην μάνα του.
Και οι δύο δεν πίστευαν στα μάτια τους. Όταν συνήλθαν δόξαζαν τον Θεό και τον
Άγιο για τον παράξενο τρόπο της απελευθέρωσης.<br /><br /><strong>δ) Ευεργέτης, αλλά
και τιμωρός</strong><br />Στην Παμφλαγονία υπήρχε ένας μεγάλος ναός προς τιμή του
Αγίου Γεωργίου, και στην πλατεία του ναού τα παιδιά έπαιζαν διάφορα παιχνίδια.
Ένα από τα παιδιά αυτά δεν μπορούσε να νικήσει σε κανένα από τα πολλά
αγωνίσματα, γι' αυτό τα άλλα το ειρωνεύονταν και το περιγελούσαν. Τότε στράφηκε
προς την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και τον παρακάλεσε να το βοηθήσει να νικήσει
και υποσχέθηκε ότι θα του προσφέρει ένα σφουγγάτο, δηλαδή φαγητό από αυγά
τηγανισμένα με κρεμμύδια και μυρωδικά.<br /><br />Μόλις έκανε το τάξιμο άρχισε να
παλεύει με τα άλλα παιδιά που τα νίκησε. Αμέσως πήγε στο σπίτι του και μόνος του
έφτιαξε το σφουγγάτο και το έβαλε μπροστά στην εικόνα του Αγίου. Ύστερα από λίγη
ώρα έφθασαν εκεί τρεις νέοι για να προσκυνήσουν και μόλις είδαν το σφουγγάτο
σκέφτηκαν να το φάνε. Και είπαν μεταξύ τους: «Τι τα θέλει αυτά ο Άγιος; Μήπως
πρόκειται να τα φάει;» Εκάθησαν, λοιπόν, και έφαγαν του σφουγγάτο στα σκαλοπάτια
της εκκλησίας. Όταν θέλησαν να φύγουν δεν μπορούσαν να σηκωθούν, γιατί είχαν
κολλήσει στα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Έκαμαν τότε φτηνά τάματα στον Άγιο για να
ξεκολλήσουν, αλλά τίποτα. Όταν έκαμαν ακριβό τάμα, να δώσει ο καθένας από ένα
φλωρί, τότε μόνο μπόρεσαν να ξεκολλήσουν και ν' απελευθερωθούν. Μόλις βγήκαν από
την εκκλησία και πήραν θάρρος, είπαν προς τον Άγιο: «Άγιε Γεώργιε, τα σφουγγάτα
σου είναι πολύ ακριβά, γι' αυτό και εμείς δεν θα ξαναγοράσουμε τίποτα από
εσένα».<br /><br /><strong>ε) Τιμωρία του Σαρακηνού</strong><br />Κάποιος Σαρακηνός
ταξιδιώτης (ανεψιός του βασιλιά της Συρίας), σαν είδε την θαυμάσια εκκλησία του
Αγίου Γεωργίου, διέταξε τους υπηρέτες του να μεταφέρουν τις αποσκευές τους και
να τις βάλουν στο νάρθηκα της εκκλησίας, επειδή θα έμεναν εκεί για να
ξεκουραστούν και ύστερα να συνέχιζαν το δρόμο τους. Όμως απαίτησε να βάλουν και
τις δώδεκα καμήλες μέσα στην εκκλησία. Οι ιερείς της εκκλησίας τον παρακάλεσαν
να μην βεβηλώσει την εκκλησία τους. Αλλά αυτός επέμενε και ανέβηκε σ' ένα ψηλό
σημείο του ναού για να τις παρακολουθεί. Όταν τις οδήγησαν λοιπόν στην εκκλησία,
αμέσως πέθαναν όλες. Τότε το θαύμα διαδόθηκε , ο δε Σαρακηνός εντυπωσιάσθηκε και
ζήτησε να τις βγάλουν έξω και να τις θάψουν. Έμεινε στην εκκλησία μέχρι το πρωί
που ήλθε ο ιερέας για να λειτουργήσει. Στη διάρκεια της λειτουργίας, την ώρα της
μετουσίωσης των τιμίων δώρων, ο Σαρακηνός είδε όραμα ότι ο ιερέας αφού πήρε στα
χέρια του ένα μικρό παιδί, το έσφαξε και το αίμα του χύθηκε στο Άγιο ποτήρι, και
το σώμα του αφού το έκοψε σε μικρά κομμάτια το έβαλε στο ιερό δίσκο. Όταν
τέλειωσε το κοινωνικό και είδε ο Σαρακηνός τον ιερέα να μεταδίδει στο λαό τις
σάρκες και το αίμα του παιδιού, θύμωσε πολύ. Ύστερα από αυτό ζήτησε να μάθει
λεπτομέρειες και να πάρει εξηγήσεις. Ο ιερέας του εξήγησε σχετικά με την θεία
ευχαριστία, και ακόμα του είπε ότι αξιώθηκε να δει ένα όραμα που μόνο οι μεγάλοι
πατέρες είδαν. «Εγώ - του λέει ο ιερέας - δεν αξιώθηκα ποτέ να δω το φρικτό αυτό
Μυστήριο και μόνο άρτο και κρασί βλέπω». Εξήγησε κατόπιν στον Άρχοντα Σαρακηνό
το θαυμαστό μυστήριο. Τότε ο Σαρακηνός θέλησε να βαπτισθεί γιατί πίστεψε ότι η
Χριστιανική πίστη ήταν η πιο αληθινή. Ο ιερέας τότε του είπε να πάει στα
Ιεροσόλυμα να βαπτισθεί, γιατί όταν θα το μάθαινε ο θείος του , που ήταν
βασιλιάς της Συρίας, θα τον σκότωνε και θα άρχιζε φοβερό διωγμό εναντίον των
Χριστιανών. Έτσι λοιπόν ο Σαρακηνός πήγε στα Ιεροσόλυμα όπου υπήρχε άλλος
ηγεμόνας και βαπτίστηκε από τον Πατριάρχη. Ύστερα μάλιστα από λίγες μέρες
συμβουλεύτηκε τον Πατριάρχη τι έπρεπε να κάνει για να σωθεί. Τότε ο Πατριάρχης
τον συμβούλευσε να γίνει μοναχός στο όρος Σινά. Και πραγματικά έτσι
έγινε.<br /><br />Ύστερα από τρία χρόνια πήρε άδεια από τον ηγούμενο του και έφυγε
για να συναντήσει τον ιερέα του Αγίου Γεωργίου που τον είχε συμβουλεύσει να
βαπτισθεί. Όταν έφτασε εκεί ο ιερέας δεν τον αναγνώρισε. Αφού του αποκάλυψε
ποιός ήταν, του εξέφρασε την επιθυμία του να δει τον Χριστό. Ο ιερέας δόξασε τον
Θεό και του είπε: «πήγαινε παιδί μου στον θείο σου Αμιράν και ομολόγησε την
πίστη σου τόσο σ' αυτόν όσο και σ' άλλους Σαρακηνούς». Ο μοναχός σαν τα άκουσε
αυτά συγκινήθηκε και ξεκίνησε αμέσως να πάει στην πόλη, όπου ο θείος του ήταν
άρχοντας. Όταν έφτασε εκεί, περίμενε να νυχτώσει και ανέβηκε στον μιναρέ του
τζαμιού και άρχισε να φωνάζει: «Τρέξτε εδώ Σαρακηνοί, διότι θέλω να σας μιλήσω».
Τότε οι Σαρακηνοί έτρεξαν με λαμπάδες και όταν είδαν τον μοναχό, ρώτησαν τι είχε
να τους πει. Ο μοναχός τους είπε: «Με ρωτάτε τι έχω να σας πω; Λοιπόν σας ρωτώ:
Πού είναι ο ανεψιός του Αμιράν, πού έφυγε κρυφά;» Εκείνοι του απάντησαν. «Αν μας
πεις που βρίσκεται θα σου δώσουμε όσα λεφτά θέλεις». Ο μοναχός τους είπε:
«Οδηγήστε με στον Αμιράν για να σας το πω».<br /><br />Αφού άρπαξαν τον μοναχό, τον
οδήγησαν με μεγάλη χαρά στον Αμιράν. «Αυτός ο μοναχός γνωρίζει που είναι ο
ανιψιός σου», του είπανε. Ο Αμιράς τότε ρώτησε αν στ' αλήθεια ξέρει που
βρίσκεται. «Εγώ ο ίδιος είμαι. Όμως τώρα είμαι Χριστιανός και πιστεύω στον
Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο πνεύμα, τη μία θεότητα και ομολογώ ότι ο υιός του
Θεού σαρκώθηκε από την παρθένο Μαρία και έκαμε στον κόσμο μεγάλα θαυμάσια και
αφού σταυρώθηκε και πήγε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Θεού και
Πατέρα, πρόκειται να έλθει ξανά για να κρίνει ζωντανούς και πεθαμένους». Μόλις
άκουσε αυτά ο θείος του Αμιράς τούπε: «Τί έπαθες, ταλαίπωρε μου, να αφήσεις το
σπίτι σου , τα πλούτη σου, τη δόξα σου και να περπατάς περιφρονημένος σαν
ζητιάνος; Επίστρεψε λοιπόν στην θρησκεία σου και παραδέξου σαν προφήτη σου τον
Μωάμεθ για να επανέλθεις ξανά στην προηγούμενη σου κατάσταση». Ο μοναχός τότε
του είπε: «Όσα καλά είχα που ήμουν Σαρακηνός, ήταν μερίδα του διαβόλου. Αυτό το
τρίχινο φόρεμα μου είναι το καύχημα και ο πλούτος μου. Το Μωάμεθ που σας πλάνεψε
και τη θρησκεία του, αποστρέφομαι εντελώς».<br /><br />Σαν τα άκουσε αυτά ο Αμιράς
είπε προς τους Σαρακηνούς που παρευρίσκονταν εκεί, ότι ο ανεψιός του έχασε τα
λογικά του και να τον διώξουν. Αυτό βέβαια το έκαμε για να τον γλιτώσει από το
νόμο που προέβλεπε θανατική ποινή στους υβριστές της θρησκείας. Εκείνοι μόλις
άκουσαν τον Αμιράν είπαν: «Αφήνεις ελεύθερο αυτόν που ύβρισε τον προφήτη και την
θρησκεία μας; Άς αρνηθούμε και εμείς λοιπόν την θρησκεία μας και ας γίνουμε
Χριστιανοί». Ο Αμιράς επειδή φοβήθηκε τον όχλο μήπως εξαγριωθεί περισσότερο,
έδωκε την άδεια να τον κάμουν ότι θέλουν. Εκείνοι τον άρπαξαν, τρίζοντας τα
δόντια από την λύσσα και αφού τον οδήγησαν έξω από την πόλη, τον λιθοβόλησαν ενώ
εκείνος προσευχόταν κι ευχαριστούσε τον Θεό, γιατί τον αξίωνε να μαρτυρήσει για
το όνομα του Κυρίου μας. Αυτό ήταν το τέλος του θαρραλέου ομολογητή
Σαρακινού.<br /><br />Κάθε νύχτα πάνω από τον σωρό από τις πέτρες , φαινόταν ένα
άστρο λαμπρό που φώτιζε τον κόσμο εκείνο. Οι Σαρακηνοί μάλιστα θαύμασαν το
γεγονός. Ύστερα από αρκετό καιρό ο Αμιράς έδωσε άδεια στους Χριστιανούς να
βγάλουν το Άγιο λείψανο του μάρτυρα από τις πέτρες για να το θάψουν. Όταν λοιπόν
σήκωσαν τις πέτρες, βρήκαν το λείψανο «σώον και αβλαβές» και ανάδιδε ευωδία.
Αφού το προσκύνησαν με ευλάβεια, το ενταφίασαν με ύμνους και ψαλμωδίες στον
Κύριο.<br /><br /><strong>στ) Η κόρη του βασιλιά γλιτώνει από τον
δράκοντα</strong><br />Στην Ανατολική επαρχία της Αττάλειας και στην πόλη Αλαγία
βασίλευε κάποιος Σέλβιος που ήταν πολύ Χριστιανομάχος. Είχε βασανίσει πολλούς
Χριστιανούς για ν' αρνηθούν την πίστη τους και έπειτα τους φόνευε.<br /><br />Κοντά
στην πόλη υπήρχε ένας δράκοντας φοβερός που καθημερινά άρπαζε ανθρώπους ή ζώα
και τα κατάτρωγε. Οι κάτοικοι είχαν πανικοβληθεί και απόφευγαν να περνούν από
εκεί. Κάποτε ο βασιλιάς συγκέντρωσε στρατό και πήγε για να σκοτώσει το άγριο
θηρίο. Όμως δεν πέτυχε και επέστρεψε άπρακτος.<br /><br />Όταν είδαν οι κάτοικοι ότι
ο βασιλιάς απέτυχε να σκοτώσει τον δράκοντα πήγαν να τον ρωτήσουν γιατί δεν
μπόρεσε να βρει τρόπους να εξοντώσει το θηρίο. Τότε ο βασιλιάς ύστερα από
συμβουλή που του έδωσαν οι ιερείς των ειδώλων, είπε στο πλήθος: </span></span></span><a href="http://agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/6151-i-orthontoksia-eortazei-ton-megalomartura-agio-geοrgio" target="_blank"> "Διαβάστε περισσότερα".</a>
</span></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-29953641698006376712012-04-16T15:09:00.000-07:002012-04-16T15:09:17.665-07:00Μητροπολίτης Κορίνθου: «Δεν φοβόμαστε κανέναν» (VIDEO)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirnHKccomsx3j3jiwLKQ_5EBIocQqbP2ncFRZTUF9TyeF_ksvwD23kEgfl9DMJzPLSh9kvLL1V7M79Mel6Br2YpndOEcfi4NWkLI5s43f075aVfxYyxt1QCuo-wmiSGAAKICK2XHT3Ks4/s1600/dionisios.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="148" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirnHKccomsx3j3jiwLKQ_5EBIocQqbP2ncFRZTUF9TyeF_ksvwD23kEgfl9DMJzPLSh9kvLL1V7M79Mel6Br2YpndOEcfi4NWkLI5s43f075aVfxYyxt1QCuo-wmiSGAAKICK2XHT3Ks4/s200/dionisios.jpg" width="200" /></a></div>
Λάβρος ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Κορίνθου στην ομιλία του, κατά τη συγκέντρωση των Επιταφίων στην Κόρινθο.<br />
"Καθώς περνάμε καιρούς δύσεκτους, δεν υπάρχει άλλη ελπίδα από τον Χριστό. Μπορεί να ηχεί παράξενα σε όσους βρίσκονται έξω από τον χώρο της Εκκλησίας, αλλά για εμάς που γεννηθήκαμε και ανατραφήκαμε με αυτά τα νάμματα είναι απολύτως κατανοητό", ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Κορίνθου.<br />
Σε άλλο σημείο τόνισε: "Δεν φοβόμαστε κανέναν!!! Δεν θα γονατίσουμε μπροστά σε κανέναν που θέλει να μας επιβληθεί, που θέλει να μας καταστρέψει, που θέλει να μας εκμεταλλευτεί, που θέλει να κερδίσει τα σώματα και τις ψυχές μας"<br />
<strong>Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο από το 17.25</strong></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/E3pVPbW3QWU" width="420"></iframe>
http://www.romfea.gr/ektakta-nea-2/12282-korinthoy-dionisios-den-fovomaste-kanenan</div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-50291668888561046712012-02-25T00:49:00.001-08:002012-02-25T00:51:35.833-08:00ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΩΥΣΗΣ:΄΄ Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΄΄ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ΄΄ ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ΄΄<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-6ZFsTRA9g0g/T0iglNaBYUI/AAAAAAAABiE/AVhV32D4_RY/s1600/mwyshs.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-6ZFsTRA9g0g/T0iglNaBYUI/AAAAAAAABiE/AVhV32D4_RY/s1600/mwyshs.jpg" /></a></div><span class="fullpost"><strong><span style="color: #fff2cc;"><span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana;">Του Γιώργου Θεοχάρη</span></span><br />
<span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana;">Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΣΤΟ AGIORITIKOVIMA.GR </span></span></span></strong></span><br />
<span class="fullpost"><span style="color: #fff2cc;"><span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana;"> ΄΄Η νηστεία είναι συνδυασμένη με τη προσευχή και η εγκράτεια με την ελεημοσύνη.Η νηστεία δεν έχει σχέση με τη δίαιτα αλλά είναι η μόνη εκούσια προσφορά των ανθρώπων στο θεό΄΄ υπογραμμίζει στο <strong>agioritikovima.gr </strong>ο γέροντας Μωυσής ο Αγιορείτης .</span></span><br />
<span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana;">Ο λόγιος μοναχός συπληρώνει΄΄ Η σαρακοστή είναι μία σημαντική ευκαιρία που μας δίνει η Εκκλησία για να προετοιμαστούμε για τη μεγάλη εορτή του Πάσχα.Ευχόμεθα να μην περάσει ανεκμετάλευτη η ευκαιρία αυτή που δίνετε για τον καθένα μας.΄΄</span></span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 9pt;">΄΄Τη Σαρακοστή συχνά συμβαίνουν πειρασμοί, δοκιμασίες, σκάνδαλα και πτώσεις. Είναι για να μας ωριμάσουν περισσότερο, να μας ισορροπήσουν και να μας φρονηματίσουν. Η ζωή των χριστιανών, ας μη το λησμονάμε ποτέ, είναι σταυρική.</span><br />
<span lang="EL" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 9pt;">Δίχως σταύρωση δεν έρχεται ανάσταση. Η Σαρακοστή είναι μια ωραία και καλή προετοιμασία, ένας διάδρομος ημίφωτος, που οδηγεί σε φωτεινό σαλόνι. Τα πόδια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Προσευχή και νηστεία δίχως ταπείνωση και αγάπη δεν έχουν κανέναν καρπό. Νηστεία και προσευχή θέλουν να μετριάσουν τον πολύ εγωισμό μας.΄΄τονίζει ο Αγιορείτης μοναχός.</span><br />
</span></span><br />
<span class="fullpost"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 10pt;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 9pt;"><span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana;"><span lang="EL" style="color: #fff2cc;">Τέλος αναφέρθηκε και στην άγνοια του κόσμου αναφορικά με τη νηστεία λέγοντας΄΄Ο πολύς κόσμος <b>αγνοεί ή δεν θέλει να προσεγγίσει</b> το νόημα των ημερών αυτών, συνεχίζοντας τη μονότονη ζωή του. Ενώ λέει πως η ζωή τον κουράζει, δεν κάνει ούτε βήμα για μια ουσιαστική αλλαγή. Δίαιτα αυστηρή κάνει, αλλά νηστεία δεν κάνει.<br />
Στον ψυχολόγο πηγαίνει, στην τηλεόραση κάθεται ώρες, αλλά στον εξομολόγο δεν πηγαίνει, ούτε στην εκκλησία. Δεν θέλει ο άνθρωπος σήμερα να δώσει κάτι, μόνο να πάρει, δίχως μόχθο και καμία προσωπική θυσία. Φοβάται να δει κατάματα τον εαυτό του. Συστηματικά τον αποφεύγει. Αγωνιά στο εσωτερικό κενό του. Η Σαρακοστή λειτουργεί σαν ακτινογραφικό μηχάνημα, σαν φωτογραφική μηχανή, σαν καθρέφτης. Κατά κάποιο τρόπο τη θεωρούμε αποκρουστική, γιατί θα αποκαλύψει την κρυφή πραγματικότητά μας.΄΄</span></span></span><span lang="EL"><span style="font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span></span></span></div> <a href="http://agioritikovima.gr/">agioritikovima.gr</a></span></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-86179211225280621232012-02-12T13:47:00.000-08:002012-02-12T13:47:44.702-08:00Κερκύρας: "Περιφρονήσαμε το θέλημα του Θεού, γι΄ αυτό βιώνουμε την κρίση"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-FBIUXLaHIJM/TzgzdrgP1EI/AAAAAAAABg4/3CTKFwNVv08/s1600/kerkiras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" sda="true" src="http://1.bp.blogspot.com/-FBIUXLaHIJM/TzgzdrgP1EI/AAAAAAAABg4/3CTKFwNVv08/s320/kerkiras.jpg" width="212" /></a></div>Το πρωί του Σαββάτου 11 Φεβρουαρίου 2012 τελέστηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, ο οποίος ευλόγησε κατά το ειθισμένον της παραδόσεως την λεγόμενη «χειμωνική οπώρα», σε ανάμνηση θαύματος που τέλεσε ο Άγιος Βλάσιος, του οποίου τεμάχιο ιερού λειψάνου βρίσκεται τεθησαυρισμένο στον Ιερό Ναό και του οποίου η μνήμη συνεορτάζεται με την Αγία Θεοδώρα.<br />
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε την υπακοή της Αγίας στο θέλημα του Θεού που την βοήθησε να μην νικηθεί στα εμπόδια, τους πειρασμούς και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όχι μόνο ως αυτοκράτειρα, αλλά και ως σύζυγος και μητέρα.<br />
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι το θέλημα του Θεού δεν μας κάνει μοιρολάτρες, αλλά αληθινά ελεύθερους, γιατί μας βοηθά να αντέχουμε στις δυσκολίες μας, να έχουμε το νου και την καρδιά μας προς Εκείνον και να αποδιώχνουμε πειρασμούς και το κοσμικό φρόνημα, όσο κρίσιμη και αν είναι η ζωή μας.<br />
Παρατήρησε ακόμη ότι επί τόσα χρόνια η κοινωνία μας πορεύθηκε περιφρονώντας στην πλειοψηφία της το Θεό και το θέλημά Του, αλλά το αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας ήταν τελικά η κρίση την οποία βιώνουμε.<br />
Ο Μητροπολίτης Κερκύρας ζήτησε από τους πιστούς να μην απογοητεύονται και να επικαλούνται τις πρεσβείες της Αγίας, όμως τόνισε ότι εάν αυτή η στάση ζωής, δηλαδή της υπακοής στο θέλημα του Θεού, δεν συνέχει τις καρδιές όσων κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της ζωής μας, η όποια λύση στην κρίση θα είναι πρόσκαιρη.<br />
Έκλεισε την ομιλία του ζητώντας αλληλεγγύη για όσους δυσκολεύονται και αγάπη, ενώ τόνισε ότι η Εκκλησία υπακούοντας στο θέλημα του Θεού κάνει ήδη ό,τι μπορεί και έτι περισσότερο, για να ανακουφίσει από τις δυσκολίες που ο λαός αντιμετωπίζει.<br />
<a href="http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10897:-q&catid=13">http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10897:-q&catid=13</a></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-64121814226114036052012-02-07T12:07:00.000-08:002012-02-07T12:08:55.161-08:00ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ, ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ... .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-rauVdN42VB0/TzGENJsz4ZI/AAAAAAAABgw/dsTnlsg1vDM/s1600/gerontas%2520porfyrios%2520-%2520190.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" sda="true" src="http://1.bp.blogspot.com/-rauVdN42VB0/TzGENJsz4ZI/AAAAAAAABgw/dsTnlsg1vDM/s200/gerontas%2520porfyrios%2520-%2520190.jpg" width="149" /></a></div><span style="color: #f3f3f3;"><span style="font-size: x-small;">Ας μη γυρίζουμε πίσω στις αμαρτίες που έχουμε εξομολογηθεί. Η ανάμνηση των αμαρτιών κάνει κακό. Ζητήσαμε συγγνώμη; Τέλειωσε. Ο Θεός όλα τα συγχωρεί με την εξομολόγηση…<br />
<br />
Κι εγώ σκέπτομαι ότι αμαρτάνω. Δεν βαδίζω καλά. Ότι όμως με στενοχωρεί, το κάνω προσευχή, δεν το κλείνω μέσα μου, πάω στο πνευματικό, το εξομολογούμαι, τέλειωσε!<br />
<br />
Να μη γυρίζομε πίσω και να λέμε τι δεν κάναμε. Σημασία έχει τι θα κάνομε τώρα, απ’ αυτή τη στιγμή και έπειτα.</span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><strong>Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα.</strong></span></span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"> </span></span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><u><strong>Είναι παγίδα του σατανά</strong></u></span></span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;">, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά και να τον φέρει σε απελπισία.</span></span></span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span style="color: #f3f3f3; font-size: small;">Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος.<br />
<br />
Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.</span></span></span><br />
<span style="color: #f3f3f3;"><br />
</span><br />
<span style="color: #f3f3f3;">ΠΗΓΗhttp://agioritikovima.gr/Διδαχές/Γέροντας-Πορφύριος/5025-gerontas-porfurios-min-apelpizete-min-apogoiteuete</span></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-49631475401954444952012-02-04T03:57:00.000-08:002012-02-04T03:58:56.795-08:00Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΥΣΙΑ: ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΥΓΙΕΣ ΜΩΡΟ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-3sNRER42DLs/Ty0dFXzdrMI/AAAAAAAABgo/afUlsaGr9-M/s1600/image_ashx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" sda="true" src="http://3.bp.blogspot.com/-3sNRER42DLs/Ty0dFXzdrMI/AAAAAAAABgo/afUlsaGr9-M/s320/image_ashx.jpg" width="320" /></a></div><span class="fullpost"> <strong><span style="color: red;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Είναι η ιστορία της Τζένι Λέϊκ η οποία είπε όχι στην χημιοθεραπεία για να γεννηθεί το μωράκι της υγιές και χωρίς κανένα πρόβλημα. Εκείνη, άφησε την τελευταία της πνοή 12 ημέρες αργότερα…</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span></span></strong><span style="color: #cccccc;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Η Τζένι Λέϊκ έφυγε ένα μήνα πριν κλείσει τα 18 της χρόνια. Είχε χτυπηθεί από καρκίνο στον εγκέφαλο και την σπονδυλική της στήλη. Λίγο πριν γίνουν οι διαγνώσεις έμαθε ότι είναι έγκυος.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"><a href="http://www.blogger.com/" name="more"></a></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Όταν οι γιατροί της είπαν ότι η χημιοθεραπεία ήταν η μόνη λύση τους ρώτησε για τις παρενέργειες στο μωρό. Και εκείνοι της είπαν ότι θα είναι μεγάλες. Μπορεί και ανεπανόρθωτες.</span></span><a href="http://www.blogger.com/" name="more"></a><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="color: #cccccc;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. «Μπορεί εγώ να μην τα καταφέρω», είπε στους γονείς της, «αλλά θέλω το μωρό μου να γεννηθεί υγιές.»</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Προς το τέλος και ενώ η Τζένι έμπαινε στις μέρες της, έγινε η εισαγωγή της στο νοσοκομείο. Στις 09/11 γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Οι δυνάμεις της πλέον την είχαν εγκαταλείψει. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι ζήτησε από τη νοσοκόμα να σκύψει προς το μέρος της. Και της ψιθύρισε στ’ αυτί:</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">«Εγώ το χρέος μου το έκανα. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Το παιδί μου θα έχει την καλύτερη τύχη», και ξεψύχησε.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">Τώρα ο μικρός Τσάντ – Μαϊκλ μεγαλώνει στην αγκαλιά της γιαγιάς του, της μητέρας της Τζένι, η οποία έφερε 8 παιδιά στον κόσμο και έχασε το μικρότερό της. Κι όμως κάθε φορά που την ρωτούν για την δραματική αυτή ιστορία εκείνη επιμένει να λέει ότι δεν πρόκειται για δραματική ιστορία, αλλά για την υπέρτατη θυσία ενός ανθρώπου για το σπλάχνο του. </span></span></span><br />
<span class="fullpost"><span style="color: #cccccc; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"><a href="http://panagiaalexiotissa.blogspot.com/2012/01/blog-post_05.html" target="_blank">πηγη</a></span></span></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-80768156742537776432012-01-17T13:56:00.000-08:002012-01-17T13:56:58.812-08:00Συγκλονιστικό! Παρουσία του Κυρίου σε μνήμα μικρού παιδιού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-L_Jee-a5Myc/TxXuUyjmpwI/AAAAAAAABe0/6kGajn3BAio/s1600/1192446689-a-Fwtografizontas-a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="271" kba="true" src="http://1.bp.blogspot.com/-L_Jee-a5Myc/TxXuUyjmpwI/AAAAAAAABe0/6kGajn3BAio/s400/1192446689-a-Fwtografizontas-a.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: left;">To μωρό που βλέπετε στην φωτογραφία νά 'χει στην αγκαλιά του ο Κύριος έχει κοιμηθεί.</div><div style="text-align: left;">Απαρηγόρητος ο Πατέρας από τον μοιραίο αυτό χαμό του γιού του έκλεγε και οδυρώταν.<br />
<a href="" name="more"></a><br />
Την ώρα του ύστατου χαίρε όμως κατάφερε να βρεί το κουράγιο, να πάρει μια φωτογραφική μηχανή και να φωτογραφήσει το νεκρό μοναχοπαίδι του μέσα στο φέρετρο (μνήμα) λίγο πριν την ταφή..<br />
<br />
Κατά την εμφάνιση του φίλμ όμως η φωτογραφία που εμφανίστηκε κατά θαυμαστό τρόπο είναι αυτή που βλέπουμε τώρα και η οποία ήταν ένα μύνημα παρηγορίας από τον Κύριο πρός τον απαρηγόρητο πατέρα.</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">info</div><div style="text-align: left;">http://ellpalmos.blogspot.com/2012/01/blog-post_9927.html#more</div></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-47497763787518710612012-01-04T12:45:00.000-08:002012-01-04T12:45:22.387-08:00ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΜΑΡΟΥΔΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-rUjeYcQ2soA/TwS6ICGY7dI/AAAAAAAABaU/hoZDW6mA4tI/s1600/4%25284%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" rea="true" src="http://1.bp.blogspot.com/-rUjeYcQ2soA/TwS6ICGY7dI/AAAAAAAABaU/hoZDW6mA4tI/s320/4%25284%2529.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfK0vLUcxBMmNp00EQVsmiYX_9j_nW1LZq6xBDUkKMTIstnJo9NF-Vcd2BwDtM7ogg0C5wt6q3oUtx60a4HmWsqE-3YXn8vg46GvD5X-I2me_AhSbt6ED7lxi3UUn1IozZwm26COvs8t4/s1600/7%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfK0vLUcxBMmNp00EQVsmiYX_9j_nW1LZq6xBDUkKMTIstnJo9NF-Vcd2BwDtM7ogg0C5wt6q3oUtx60a4HmWsqE-3YXn8vg46GvD5X-I2me_AhSbt6ED7lxi3UUn1IozZwm26COvs8t4/s320/7%25282%2529.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: x-small;">Το βασικό εργόχειρο των μοναχών στο Ιερό Χιλιανδαρινό Κελλί Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά, είναι η κατασκευή του αγιορείτικου κομπολογιού «Δάκρυα της Παναγίας».<br />
<br />
Η παράδοση αναφέρει πως το φυτό αυτό φύτρωσε κάτω από τον σταυρό του Χριστού από τα δάκρυα της Παναγίας, που έπεφταν στη γη.<br />
<br />
Κάποτε ένας Μοναχός καθόταν περίλυπος επειδή δεν μπορούσε να μάθει να πλέκει κομποσχοίνι. Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία και τον ρώτησε: «γιατί είσαι περίλυπος;» Της απεκρίθη: «Δεν μπορώ να μάθω να πλέκω κομποσχοίνι». </span><br />
<br />
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ <a href="http://agioritikovima.gr/ΠΕΡΙ-ΖΩΗΣ/4528-ta-ntakrua-ti-panagia-to-keli-marounta" target="_blank">ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ</a></div></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-35095454846939226202012-01-02T02:52:00.000-08:002012-01-02T02:54:49.334-08:00ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj62CjPDZiJq1da07rZVAY-QVA1tFday36clB3xRIV7QBbbi1Ug7lIlEAWx5yekOxOx5hPNvMOY-oiRCpCFv4gEajXNRpfI6jTOdDpsnE4xW565oSdEjB1yKT9fdUpDZ8Q9BFzcwjTJuFM/s1600/34.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" rea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj62CjPDZiJq1da07rZVAY-QVA1tFday36clB3xRIV7QBbbi1Ug7lIlEAWx5yekOxOx5hPNvMOY-oiRCpCFv4gEajXNRpfI6jTOdDpsnE4xW565oSdEjB1yKT9fdUpDZ8Q9BFzcwjTJuFM/s1600/34.jpg" /></a></div><span style="font-size: x-small;">- Γέροντα, μαθαίνω για την ταλαιπωρία των δικών μου. Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανά τους;<br />
<br />
- Κάνε υπομονή, αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό. Όπως κατάλαβα από όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες για ένα λαμπικάρισμα πνευματικό ολόκληρης της οικογένειας.<br />
<br />
Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της οικογένειάς σου, φαίνεστε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε πνευματικά, είστε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι.</span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span style="color: white; font-size: small;">Με αυτόν τον τρόπο ασκούνται και οι γονείς σου, μια που τον αρχοντικό τρόπο, τον πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! «Τις οίδε τα κρίματα του Θεού;». Ο Θεός να βάλη το χέρι Του και να δώση τέρμα στις δοκιμασίες.<br />
<br />
- Γέροντα, δεν γίνεται οι άνθρωποι να συνέλθουν με άλλον τρόπο και όχι με κάποια δοκιμασία;<br />
<br />
- Πριν επιτρέψη ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, εργάστηκε με καλό τρόπο, αλλά δεν τον καταλάβαιναν, γι' αυτό μετά επέτρεψε την δοκιμασία. Βλέπετε, και όταν ένα παιδί είναι ανάποδο, στην αρχή ο πατέρας του το παίρνει με το καλό, του κάνει τα χατίρια, αλλά, όταν εκείνο δεν αλλάζη, τότε του φέρεται αυστηρά, για να διορθωθή. Έτσι και ο Θεός μερικές φορές, όταν κάποιος δεν καταλαβαίνη με το καλό, του δίνει μια δοκιμασία, για να συνέλθη. Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι· δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό.<br />
<br />
Η ζωή αυτή είναι ψεύτικη και σύντομη· λίγα είναι τα χρόνια της. Και ευτυχώς που είναι λίγα, γιατί γρήγορα θα περάσουν οι πίκρες, οι οποίες θα θεραπεύσουν τις ψυχές μας σαν τα πικροφάρμακα.<br />
<br />
Βλέπεις, οι γιατροί, ενώ οι καημένοι οι άρρωστοι πονούν, τους δίνουν πικρό φάρμακο, γιατί με το πικρό θα γίνουν καλά, όχι με το γλυκό. Θέλω να πω ότι και η υγεία από το πικρό βγαίνει, και η σωτηρία της ψυχής από το πικρό βγαίνει.</span></span></span><br />
<span style="color: white;"><br />
</span><br />
<span style="color: white;">INFO </span><a href="http://www.agioritikovima.gr/Διδαχές/Γέροντα-Παϊσιου/4487-geronta-paio-oi-ntokimaie-boithoun-na-unelthoun-oi-anthrοpoi"><span style="color: white;">http://www.agioritikovima.gr/Διδαχές/Γέροντα-Παϊσιου/4487-geronta-paio-oi-ntokimaie-boithoun-na-unelthoun-oi-anthrοpoi</span></a></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-65966235584529113872011-12-06T05:09:00.000-08:002011-12-06T05:13:15.528-08:00ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="color: yellow; font-family: Arial;">Γιορτάζουμε σήμερα 6 Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, του Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, ας πούμε λίγα λόγια:<br />
<br />
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού, και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μεγάλης περιουσίας. Αλλά, ο Άγιος, καθοδηγούμενος από τα φιλάνθρωπα συναισθήματά του, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει απόρους, ορφανά, φτωχούς, χήρες, κ.α. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα.</span><span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span style="color: yellow;">Όταν το έμαθε αυτό ο Άγιος Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύχτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και στη συνέχεια με το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και φυλακίστηκε.<br />
Όταν όμως ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Άγιος Νικόλαος επανήλθε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Επίσης έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το Χάρισμα της Θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ.<br />
Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα, λόγω σφοδρών ανέμων, και επικαλέστηκε το όνομα του Αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το Θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το Θαυματουργό Άγιο.<br />
Κατά την παράδοση ο διάβολος μεταμορφωμένος σε γριά γυναίκα έστειλε με ένα καράβι λάδι για τις ακοίμητες καντήλες του τάφου του Αγίου. Με αυτό το μαγεμένο λάδι είχε σκοπό να κάψει τον ναό και τα Λείψανα του Αγίου, μην αντέχοντας την Δόξα του Αγίου Νικολάου. Ο Άγιος εμφανίστηκε θαυματουργικά στον καπετάνιο του πλοίου που μετέφερε αυτό το λάδι και του είπε να πετάξει το μαγεμένο λάδι στην θάλασσα. Όταν ο καπετάνιος ακολούθησε την εντολή του Αγίου, το λάδι πήρε φωτιά τη στιγμή που ρίχτηκε στη θάλασσα και άρχισε να στροβιλίζεται.<br />
<br />
<u>Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο προστάτης των ναυτικών.</u><br />
<br />
<u>Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!</u></span></span></span><br />
<span style="color: yellow;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="color: yellow; font-size: 12px;"><u>Ανάλυση ονόματος:</u></span></span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span style="color: yellow;">ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ο εκ του λαού νικητής, η νίκη του λαού.<br />
<br />
<u>Απολυτίκιο:</u></span></span></span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="color: yellow; font-size: 12px;">Ἦχος δ'.</span></span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 12px;"><span style="color: yellow;">Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.<br />
<br />
<u><strong>Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος</strong></u></span></span></span><br />
<span style="color: yellow;"><br />
</span><br />
<span style="color: yellow;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGn33hoGc4ng4fQ3AxiyFAYZ3J8MC-3PUEamtMv3DDghDdZDmFWVwewLNwpOkJfuwuEujhPNKlILPYsxaxko4PyiCJ0fX8zym81Rx9ebO5GnFv2YjcAZQQ5yc6pLe0u_cbTOnr0GI3_Dp/s1600/Agios_Nikolaos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: yellow;"><img border="0" dda="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidGn33hoGc4ng4fQ3AxiyFAYZ3J8MC-3PUEamtMv3DDghDdZDmFWVwewLNwpOkJfuwuEujhPNKlILPYsxaxko4PyiCJ0fX8zym81Rx9ebO5GnFv2YjcAZQQ5yc6pLe0u_cbTOnr0GI3_Dp/s320/Agios_Nikolaos.jpg" width="239" /></span></a></div>INFO <a href="http://agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4046-ΕΟΡΤΗ-ΤΟΥ-ΑΓΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΤΟΥ-ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ">http://agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4046-ΕΟΡΤΗ-ΤΟΥ-ΑΓΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ-ΤΟΥ-ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ</a></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-52747944723528905012011-11-25T01:31:00.000-08:002011-11-25T01:31:45.771-08:00Αν το σπίτι πιάσει φωτιά, μην του φωνάξεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="fullpost"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Qea9qgNujwk/Ts9gdgy0W1I/AAAAAAAABR8/pz698CtrPPg/s1600/EG0CA5T6D9UCAAV4URNCA9NAI7NCANKHSH9CAHAX4BZCAM36GBTCANMCIJVCAOOLXBZCACBIIN1CALHUV0VCASHMAH5CAUZ4XGMCA6PQKN8CA1CZQIHCAUS73KYCA2VU3T2CAXAWIV0CA9E60TRCA094HB2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" src="http://1.bp.blogspot.com/-Qea9qgNujwk/Ts9gdgy0W1I/AAAAAAAABR8/pz698CtrPPg/s1600/EG0CA5T6D9UCAAV4URNCA9NAI7NCANKHSH9CAHAX4BZCAM36GBTCANMCIJVCAOOLXBZCACBIIN1CALHUV0VCASHMAH5CAUZ4XGMCA6PQKN8CA1CZQIHCAUS73KYCA2VU3T2CAXAWIV0CA9E60TRCA094HB2.jpg" /></a></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ακόμα κι ένα απλό ενδιαφέρον για κάποιο αντικείμενο μπορεί να κεντρίσει την ενεργητικότητα. Στην περίπτωση, ωστόσο, του απλού ενδιαφέροντος, είναι πιθανό να μην κινητοποιηθεί αμέσως η ψυχή, αλλά να μεταθέσει την έναρξη της προσπάθειας σε μελλοντικό χρόνο. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η αναβολή αυτή να παραταθεί για πολύ. Από τη στιγμή, όμως, που η ψυχή θα αντιληφθεί ότι ένα αντικείμενο η έργο είναι επιτακτικά αναγκαίο και εξαιρετικά επείγον, ανυπέρθετα παίρνει την απόφαση για την απόκτηση ή την εκτέλεσή του.</span></div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="http://www.blogger.com/" rel="attachment wp-att-9695"><img alt="" class="size-full wp-image-9695 aligncenter" height="432" src="http://1.1.1.3/bmi/www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2011/05/feofanis_eglistos_003.jpg" width="298" /></a></span></div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Να ένα παράδειγμα: Κάποιος άνθρωπος, νωθρός και τεμπέλης, κάθεται στο δωμάτιο του. «Αν το σπίτι πιάσει φωτιά, μην του φωνάξεις. Άφησέ τον μονάχα να δει τη φωτιά, και θα πεταχτεί αμέσως έξω». Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε κι εμείς: Να νικάμε τη νωθρότητα και την αναποφασιστικότητά μας με τη μνήμη της άσβεστης φωτιάς, που μας περιμένει, να παρακινούμε τον εαυτό μας σε αγώνα με την υπόμνηση του κινδύνου της αιώνιας καταστροφής μας. Όσο περισσότερο συνειδητοποιούμε αυτή την πραγματικότητα, τόσο ζωηρότερα εκδηλώνεται η ψυχική μας ενεργητικότητα, ωθώντας μας σε δράση.</span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Πάρε οποιαδήποτε μικρή δυσκολία της ζωής σου, για να καταλάβεις τι αναλογικά θα κάνεις και στην περίπτωση για την οποία μιλάμε. Εγώ θα έλεγα τούτο μόνο: Ο θάνατος μπορεί να έρθει οποιαδήποτε στιγμή. Τί θα μας συμβεί τότε; Ίσως ό,τι και στον κακό δούλο της παραβολής -το τάλαντο, το δώρο της χάριτος, του αφαιρέθηκε, και ο ίδιος πετάχτηκε στο αιώνιο σκοτάδι- ή ίσως ό,τι και στις άμυαλες παρθένες της άλλης παραβολής, που έμειναν έξω από τη γιορτή του γάμου, ακούγοντας το «δεν σας ξέρω». Στ’ αλήθεια, είτε η μία είτε η άλλη συμφορά θα μας βρει, αν δεν αναφλέξουμε τη χάρη μέσα μας κι αν δεν φωτιστούμε απ’ αυτήν. Βάλε νοερά τον εαυτό σου στην κατάσταση είτε του κακού δούλου είτε της άμυαλης παρθένας, και η αναποφασιστικότητά σου -αν, βέβαια, είσαι αναποφάσιστη – θα εξανεμιστεί. Τίποτα, βλέπεις, δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη μνήμη του θανάτου, της κρίσεως και της κολάσεως.</span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ο σοφός Σειράχ λέει: «Να θυμάσαι πάντα τα στερνά σου, και δεν θα πέσεις ποτέ σε αμαρτία» <em>(Σοφ. Σειρ. 7:36)</em>. Κράτα, λοιπόν, σταθερά στο νου σου αυτή τη θύμηση και μην την αφήσεις να εξασθενίσει ή να χαθεί. Καλό βοήθημα είναι το βιβλίο, που σου έχω δώσει. Μια άλλη πλευρά είναι η ύπαρξη βοήθειας. Αυτή δίνει στην ψυχή θάρρος και αγαθή ελπίδα για την αποφυγή της συμφοράς, αυτή είναι που την εμπνέει και την παρακινεί σε δράση. Διαφορετικά, η αίσθηση της επικείμενης και αναπότρεπτης καταστροφής θα τη βύθιζε στην απελπισία. Στο παράδειγμα που ανέφερα πιό πάνω, αν δεν υπήρχε μήτε μια πόρτα ξεκλείδωτη, μήτε ένα παράθυρο ανοιχτό όταν έπιασε φωτιά το σπίτι, μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να κάνει ό άνθρωπος που τυλιγόταν στις φλόγες: Να τραβάει τα μαλλιά του! Το ίδιο συμβαίνει και με τη ψυχή που κινδυνεύει να κολαστεί γιατί δίχως τη χάρη αναπόφευκτα θα στερηθούμε τη βασιλεία των ουρανών. Προβλέποντας τον κολασμό της, δεν θα είχε παρά ν’ απελπιστεί, αν δεν γνώριζε ότι της παρέχεται βοήθεια. Δοξασμένος ας είναι ο Κύριος, που μας έχει προσφέρει ήδη τα μέσα της λυτρώσεώς μας από την αιώνια απώλεια. Όλα είναι προετοιμασμένα, όλα είναι στο χέρι μας, όλα είναι στη ψυχή μας. Δεν απομένει παρά να δραστηριοποιηθούμε και ν’ αγωνιστούμε. Τί θα κάνουμε, λοιπόν; Θα συνεχίσουμε ν’ αναβάλλουμε από μέρα σε μέρα;</span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ας έρθω, όμως, σ’ εσένα. Νομίζω ότι δεν έχεις ν’ αρχίσεις κάτι το ιδιαίτερο, δεν έχεις ν’ αλλάξεις τίποτα στη ζωή σου. Συνέχισε να ζεις μέσα στο πνεύμα που ανατράφηκες. Κράτησε τις ευσεβείς αρχές της οικογένειάς σου. Αγάπησε ολόψυχα τον πνευματικό τρόπο ζωής και αποφάσισε αυτοπροαίρετα να ζήσεις πνευματικά ως το θάνατό σου.</span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Η μέχρι τώρα χριστιανική σου ζωή δεν ήταν στην πραγματικότητα δική σου. Άλλοι σε οδηγούσαν σ’ αυτήν. Είναι, βέβαια, πολύ καλό το ότι σ’ έβαλαν στο δρόμο του Θεού. Μετά την ενηλικίωσή σου, όμως, δεν θα συνεχίσεις να βαδίζεις στον ίδιο δρόμο, αν δεν το θέλεις εσύ η ίδια, αν δηλαδή δεν επιλέξεις, συνειδητά πια και εκούσια, τη ζωή του πνεύματος. Και την επιλογή αυτή πρέπει να την κάνεις το συντομότερο, γιατί αλλιώς ή θα σαγηνευτείς ολοκληρωτικά από το πονηρό πνεύμα της κοσμικής ζωής ή θα καταλήξεις στη χλιαρότητα, όπως ήδη σου έχω πει. Σκέψου το, για τον Θεό, και μην αργήσεις ν’ αποφασίσεις. Ο Κύριος να σ’ ευλογεί!</span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><span style="color: #45818e; font-size: medium;"><span style="font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><em><strong>πηγή:</strong> Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Ο δρόμος της ζωής»,σ.134-137, εκδ. Ι.Μ.Παρακλήτου</em></span></div><div style="color: #45818e; font-family: "Helvetica Neue", Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><a href="http://thesvitis.blogspot.com/2011/11/blog-post_25.html">http://thesvitis.blogspot.com/2011/11/blog-post_25.html</a></span></div></span></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-5283649208141981812011-11-17T11:10:00.000-08:002011-11-17T11:10:36.303-08:00«Αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση» (Γέρων Παΐσιος).<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIm9ijTagg7QrmvfCNm-QuMHlk0AXEIRSWt7NjFxDrm6l1ZQTwlQi-1BwEDPoZ1orGtF-F-7zw2Tm0fkw7uFWoGnbGC-ye4EiuUap2JvqMoyZ6UgE0gGhogUevsYjXsBdM6OCgidiN7d4/s1600/paisios7vr2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIm9ijTagg7QrmvfCNm-QuMHlk0AXEIRSWt7NjFxDrm6l1ZQTwlQi-1BwEDPoZ1orGtF-F-7zw2Tm0fkw7uFWoGnbGC-ye4EiuUap2JvqMoyZ6UgE0gGhogUevsYjXsBdM6OCgidiN7d4/s320/paisios7vr2.jpg" width="206" /></a></div><span class="content" style="font-size: x-small;"><b>Πώς το πεντοχίλιαρο έχει το 666 και το χρησιμοποιούμε; το ίδιο θα είναι και η ταυτότητα;</b> </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"></span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;">- Το πεντοχίλιαρο είναι νόμισμα- και η λύρα της Αγγλίας έχει επάνω την Βικτώρια, αυτό δεν με πειράζει. "Τα Καίσαρος Καίσαρι".<span style="color: blue;"> </span><b style="color: purple;"><span style="color: blue;">Εδώ όμως είναι η ταυτότητα μου, είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ότι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς μ΄ αυτά που δηλώνει.</span> </b>Βάζουν το διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πώς να το κάνω αυτό; </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"></span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><b>Γέροντα τί σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα; </b></span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"><b></b></span></div><span class="content" style="font-size: x-small;"><b></b></span><br />
<div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;">- Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος. </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"></span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><b>Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.</b></span><br />
<a href="http://www.blogger.com/" name="more"></a></div><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;">- Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λετε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήση η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο "Σημεία των καιρών", ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του. Βέβαια μερικοί είπαν: "Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας". Εγώ όμως <b style="color: purple;"><span style="color: blue;">δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου,</span> </b>γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο. Αλλοι, αντίθετα από όσα λεω, λένε ότι τα είπε ο π. Παίσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λεω έξω απ τα δόντια. Ερχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε "απουσιάζει", για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. <b style="color: blue;">Θα φαει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή.</b> Αλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. <b style="background-color: white; color: purple;">Η Εκκλησία πρέπει να πάρη μια θέση σωστή. Να μιλήση, να εξηγήση στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση.</b></span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><b style="background-color: white; color: purple;">Συγχρόνως να ζητήση ....<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=3736973688217550336" name="more"></a>από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. </b>Αν η Εκκλησία λάβη μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών, και όποιος θέλει θα βγάλη νέα ταυτότητα, όποιος θέλη θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν. </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;">Τώρα αφού ο υπουργός τους υποσχέθηκε να μη βάλει το 666 στις ταυτότητες ούτε ορατώς, ούτε αοράτως, και αυτό κάτι είναι. Θα κάνουμε υπομονή, θα δείξουν τα πράγματα. Και μόνον που λένε ότι δεν βάζουν το 666, είναι κάτι. Αρνούνται και οι ίδιοι. Ας δούμε τελικά τι θα βάλουν.<b style="color: purple;"> Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να ‘ρθη και η οργή του Θεού. </b>Ύστερα, δεν είναι ότι σε είκοσι τέσσερις ώρες θα πρέπει να βγάλουν όλοι ταυτότητες. Αν βγούν οι πρώτες θα εξετασθούν και, αν βγει ψεύτης ο υπουργός, θα είναι δίκαιος ο αγώνας. Αν τώρα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες, εκείνοι θα πουν: "Να αυτοί δημιουργούν ταραχές. Ενώ δεν τίθεται θέμα φωνάζουν και διαμαρτύρονται". Το σκυλί, αν είναι καλός φύλακας, γαυγίζει, όταν έρχεται ο κλέφτης. Οταν φύγει ο κλέφτης σταματάει. Αν συνεχίσει να γαυγίζει, τότε δεν είναι καλός φύλακας. </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><b>Γέροντα, είπαν ακόμη, επειδή έχουμε ανεξιθρησκία, να μην αναγράφεται το θρήσκευμα στις νέες ταυτότητες.</b> </span><br />
<div><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><span class="content" style="font-size: x-small;">Ναι, αυτούς δεν τους ενδιαφέρει, εμένα όμως με ενδιαφέρει, γιατί είναι η ταυτότητά μου. Γράφει από που είμαι και τι είμαι. Αν δεν μπη το θρήσκευμα, θα δημιουργηθούν προβλήματα. Θα πάει λ.χ. ένας στο γραφείο γάμων. Αν λέει η ταυτότητα "Ορθόδοξος" - άσχετα πόσων καρατίων είναι- εντάξει. Αν όμως δεν γράφει το θρήσκευμα, πως θα του δώσουν άδεια γάμου; Για την Εκκλησία αυτό είναι μπέρδεμα. Αν πάλι μπη το θρήσκευμα προαιρετικά, θα είναι και σαν ομολογία. Η Ευρώπη είναι Ευρώπη. Εδώ είναι διαφορετικά.</span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;">Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος. <b style="color: purple;">Σιγά- σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το "φακέλωμα", θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα. Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, για να δέχονται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι.</b> Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: "Μόνο με τις κάρτες θα κινείσθε, τα χρήσιμα θα καταργηθούν". Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζη, και ο καταστηματάρχης θα παίρνει τα χρήματα από την Τράπεζα. Οποιος δεν θα έχη κάρτα, δεν θα μπορεί ούτε να πουλάει ούτε να αγοράζη. Από το άλλο μέρος θα αρχίζουν να διαφημίζουν "το τέλειο σύστημα", το σφράγισμα με ακτίνες λέιζερ με το 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά. Συγχρόνως στην τηλεόραση θα δείχνουν ότι ο τάδε πήρε την κάρτα του τάδε και του πήρε τα χρήματα από την Τράπεζα και θα λένε συνέχεια: "Πιο σίγουρο είναι το σφράγισμα είναι το τελειότερο σύστημα. Ούτε το κεφάλι μπορεί να πάρη ο άλλος ούτε το χέρι, ούτε το σφράγισμα βλέπει". Γι’ αυτό τώρα αφήνουν τους ληστές, τους κακοποιούς να οργώνουν. Δεκαπέντε Κελλιά λήστεψαν εκεί γύρω στις Καρυές. Έναν τον σκότωσαν, για να τον ληστέψουν. Έτσι θα βρη τότε ευκαιρία ο καθένας να καταπατήση και να πάρη ότι θέλει. Ας πούμε, αν θέλει να καταπατήση ένα χωράφι, θα πη ότι ήταν δήθεν του παππού του ή ότι το είχε νοικιάσει κάποτε για βοσκοτόπι, οπότε άντε να βρής άκρη. Θα πουν μετά οι αρμόδιοι: <b style="color: purple;">"Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε ο έλεγχος μόνο με το κομπιούτερ μπορεί να γίνη", και θα προχωρήσουν στο σφράγισμα. Θα χτυπάη μετά το κομπιούτερ, θα βλέπη αν είσαι σφραγισμένος, για να σε εξυπηρετήση ή όχι. </b><b>Τα τριάμισι χρόνια θα είναι δύσκολα και θα την πληρώσουν μερικοί που δε θα συμφωνήσουν με αυτό το σύστημα. Γι αυτούς όλο και κάποια αιτία θα βρίσκουν και θα τους κλείνουν στη φυλακή. Μετά έναν χρόνο θα τους πηγαίνουν σε άλλη πόλη για ανακρίσεις, για να περάσουν από άλλο δικαστήριο, από την μία πόλη στην άλλη. Ύστερα θα πουν: "Μας συγχωρείς, είσαι αθώος. Αν ήσουν σφραγισμένος, θα το ελέγχαμε σε ένα λεπτό. Τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τον έλεγχο".</b></span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;"><b><br />
Γέροντα, θα μπορούν να επιβάλλουν με την βία το σφράγισμα;</b> </span><br />
<div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;">Μέχρι εκεί η … ευγένεια τους δεν θα φτάση! Θα είναι ευγενείς, γιατί θα είναι Ευρωπαίοι. Θα δείξουν ανωτερότητα. Δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους, αλλά δεν θα μπορή να ζήση ο άνθρωπος αν δεν έχει το σφράγισμα. Θα λένε: "Χωρίς το σφράγισμα ταλαιπωρείσθε! Αν το δεχόσασταν, δεν θα δυσκολευόσασταν". Ούτε χρυσά νομίσματα ούτε δολάρια, αν έχη, θα μπορεί να τα χρησιμοποιή. <b>Γι αυτό, αν φροντίση κανείς να ζη από τώρα απλά, λιτά, θα μπορή να καλλιεργήση λίγο σιτάρι, πατάτες. Να βάλει λίγα ελαιόδεντρα, και τότε με κανένα ζώο, καμία κατσίκα, λίγες κότες θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της οικογένειας του. Γιατί και προμήθειες να κάνεις, δεν ωφελεί πολύ, αφού και τρόφιμα δεν κρατούν χαλούν γρήγορα. Φυσικά, το στρίμωγμα θα διαρκέση λίγο, τρία- τριάμισι χρόνια.</b> Θα συντομευτούν οι ημέρες για τους εκλεκτούς. Δεν θα καταλάβουν πότε θα περάσουν. Ο Θεός δεν θα αφήση αβοήθητο τον άνθρωπο. </span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><b>Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;</b> </span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;">Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Αγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. <b>Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. </b>Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. <b style="color: blue;">Ο λογισμός μου λεει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Έξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό! Ετσι θα κηρυχθή το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθη ως Κριτής να κρίνη τον κόσμο. Αλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήση το πλάσμα Του. </b></span></div><span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;"><i>(Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση” ΛΟΓΟΙ Β', Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος - Σουρώτη Θεσσαλονίκης)</i></span></div><div class="MsoNormal"><span class="content" style="font-size: x-small;"><i>http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=print&sid=1529 </i></span><br />
<span class="content" style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<a href="http://hristospanagia3.blogspot.com/2011/11/blog-post_5709.html?spref=bl">http://hristospanagia3.blogspot.com/2011/11/blog-post_5709.html?spref=bl</a></div></div></div></div></div></div></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-46721863691419436032011-11-10T18:06:00.000-08:002011-11-10T18:06:06.741-08:00Αόρατος πόλεμος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhUfc6mzeuBcQ8D9PHcvHUvd7YByr2nIbwC7N5W9Yq9HGTGzByjHxG26dl4y7UUN0ofjL4s3AwqgweISvvQ4rJvjiNuEHPX6IMFbQF3gqKZkqwQ1Z9EaH8tQ1FYNwj6E2NihocgFJ-D6o/s1600/111110_020816.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhUfc6mzeuBcQ8D9PHcvHUvd7YByr2nIbwC7N5W9Yq9HGTGzByjHxG26dl4y7UUN0ofjL4s3AwqgweISvvQ4rJvjiNuEHPX6IMFbQF3gqKZkqwQ1Z9EaH8tQ1FYNwj6E2NihocgFJ-D6o/s320/111110_020816.jpg" width="320" /></a></div><span class="fullpost">Υπάρχει ένας πόλεμος της ψυχής<br />
Που ενεργείται στα κρυφά με λογισμούς <br />
Από τα πνεύματα της πονηρίας. <br />
Επειδή η ψυχή είναι αόρατη<br />
Οι επίβουλες εκείνες δυνάμεις της επιτίθενται <br />
Με αόρατο πόλεμο<br />
Όπως ταιριάζει στην ουσία της. <br />
Και μπορεί να δει κανείς ανάμεσα σ' αυτές <br />
Και σ' εκείνη όπλα και παράταξη <br />
Και δόλια τεχνάσματα <br />
Και πόλεμο φοβερό <br />
Και συμπλοκή πεισματώδη <br />
Και νίκες <br />
Και ήττες <br />
Και από τα δύο μέρη. <br />
Μόνο ένα πράγμα λείπει από αυτόν το νοητό πόλεμο<br />
Για τον οποίο μιλάω<br />
Που υπάρχει στον αισθητό.<br />
Ο καιρός του πολέμου. <br />
Γιατί ο αισθητός πόλεμος ξέρει να προσδιορίζει <br />
Και τον καιρό <br />
Και την τάξη της διεξαγωγής του. <br />
Ενώ ο νοητός ξεσπά ξαφνικά <br />
Και απροειδοποίητα στα βάθη της καρδιάς <br />
Και με ενέδρα χτυπά καίρια την ψυχή <br />
Και τα θανατώνει με την αμαρτία.</span><br />
<a href="http://lllazaros.blogspot.com/2011/11/blog-post_1929.html">http://lllazaros.blogspot.com/2011/11/blog-post_1929.html</a><br />
</div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-83120701917093009072011-10-12T14:09:00.000-07:002011-10-12T14:09:43.260-07:00Όλα είναι απλά για εκείνον που αποκτά τη σοφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><strong><span style="font-size: x-small;">- Μα αναρωτιέμαι πατέρα Σεραφείμ, με ποιό τρόπο εκδηλώνεται η παρουσία του Αγίου Πνεύματος και πώς μπορώ να τη νιώσω;<br />
<u>Είναι πολύ απλό, φίλε του Θεού˙ όλα είναι απλά για εκείνον που αποκτά τη σοφία ( Διάλογοι) .<br />
Η απόκτηση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής, τόνιζε ακατάπαυστα ο μοναχός. Και ο χριστιανός διαθέτει πολλά όπλα για να πετύχει αυτό τον στόχο. Είναι οι μαρτυρίες των Γραφών, η μυστηριακή ζωή, η προσευχή και η εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού που είπε: «το Άγιο Πνεύμα θα σας τα διδάξει όλα».</u> Όμως ενώ ο Ρώσος ευγενής Μοτοβίλοφ δεν αγνοούσε την ύπαρξη αυτών των μέσων δεν μπορούσε με αυτά να σβήσει τη δίψα του για πνευματική κοινωνία που τον βασάνιζε.<br />
Ο μαθητής του μοναχού τον πιέζει να του αποκαλύψει αν νιώθει πραγματικά τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, μια χάρη που δεν την αντιλαμβάνεσαι όπως μια αφηρημένη έννοια ή ένα δόγμα της πίστης αλλά τη βιώνεις ως αυθεντική πνευματική εμπειρία , ως ένωση με το θείο πνεύμα . Αισθάνεται ότι ένας νέος κόσμος , ακόμα μυστηριώδης και άγνωστος για εκείνον, απέχει ελάχιστα από το να του αποκαλυφθεί.<br />
Με έναν ελαφρώς αινιγματικό τρόπο ο στάρετς του απευθύνεται αρχικά λέγοντάς του ένα ρωσικό ρητό «τα πάντα είναι απλά για εκείνον που αποκτά τη Σοφία». Οι Γραφές μας δείχνουν ότι η απλότητα είναι αρετή και ένδειξη σωφροσύνης . Είναι το αντίθετο της δολιότητας και της δυσπιστίας που αναζητά πάντοτε επιχειρήματα για να αμφισβητήσει την πίστη. Είναι το ίδιον των περιστεριών και αποκαλύπτει την πανουργία των ερπετών.<br />
Στην εποχή μας που η ζωή κινείται στους ρυθμούς της παγκοσμιοποίησης τίποτε πια δεν είναι απλό. Η τεχνολογία ολοένα εκσυγχρονίζεται και περιπλέκεται. Η ζωή μας κατακερματίζεται ανάμεσα στους υπολογιστές , τα αχώριστα για τον σύγχρονο άνθρωπο κινητά τηλέφωνα, την πανταχού παρούσα τηλεόραση και τις έγνοιες της επαγγελματικής ζωής που συχνά μας αναγκάζει να μετακινούμαστε διαρκώς. Ο σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας μέσω διαδικτύου μας στερεί, λόγω της πολυπλοκότητας του, από τη φωνή των «απλών» ανθρώπων που αδυνατούν να το χρησιμοποιήσουν. Ο εγκέφαλός μας βομβαρδίζεται από κάθε είδους πληροφορίες όμως αυτή η μάζα της γνώσης, που κάθε άλλο παρά προς το καλό μας εξωθεί, δεν κάνει τους ανθρώπους σοφότερους.<br />
Η δυστυχία μας προκαλείται επειδή δεν αναζητούμε πραγματικά τη Σοφία του θεού. Κι επειδή αυτή η Σοφία δεν είναι του κόσμου τούτου δεν μπορεί να αποδειχτεί με ατράνταχτα επιχειρήματα. Γεμάτη με αγάπη για τον θεό και τον πλησίον, η Σοφία αυτή αναγεννά τον άνθρωπο για να τον λυτρώσει.<br />
Γι’ αυτή τη Σοφία έλεγε ο Κύριος: « Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να γνωρίσουν καλά την Αλήθεια» ( Α΄ Τιμ. 2,4 ) και πάλι μιλώντας στους Αποστόλους έλεγε για την έλλειψη της Σοφίας « Ω ανόητοι και απρόθυμοι να πείθεσθε με την καρδιά σας για όλα εκείνα που είπαν οι προφήτες!» ( Λουκ. 24,25 ) και ακόμα τους έλεγε για τη Σοφία «… άνοιξε λίγο τον νου τους για να μπορούν να αντιλαμβάνονται τις Γραφές» ( Λουκ. 24, 45 )<br />
Αυτή η Σοφία, για την οποία διαθέτουμε πλήθος ευαγγελικών αναφορών, κατέχει πράγματι μια θέση στην ζωή και στην προσευχή του πιστού; Η τέχνη του να οδηγούμε και να οργανώνουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις διδαχές και τις εντολές του Κυρίου δεν χρειάζεται κανένα αυτοσχεδιασμό. Βασίζεται στην εμπειρία που έχει συσσωρευτεί από την παράδοση της Εκκλησίας και στη σκέψη που φωτίζεται από αυτήν. Η σοφία του κόσμου που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα είναι σκέτη τρέλα στα μάτια του Αποστόλου Παύλου. Ο ίδιος αντιτείνει τη μυστηριακή Σοφία του Θεού που είναι τρέλα και σκάνδαλο στα μάτια του κόσμου. Αποκαλύπτεται δια του προσώπου του Χριστού και μέσω της δύναμης της θριαμβευτικής σταύρωσης.<br />
Ομοίως, όπως ο Λόγος έλαβε σάρκα και παρουσιάστηκε ως πρόσωπο, η Σοφία με την οποία δημιούργησε τα πάντα ο Θεός παρουσιάζεται κι αυτή ως πρόσωπο, σταλμένο από τον Θεό και εξ’ ονόματος του Θεού στον κόσμο για να του μεταδώσει τη ζωογόνο σκέψη του. Στις «Παροιμίες» της Παλαιάς Διαθήκης, η προσωποποιημένη Σοφία «στρώνει το τραπέζι» ( 9,1 ) και καλεί τους ανθρώπους που δεν έχουν σωφροσύνη να έρθουν για να φάνε τον άρτο και να πιούν τον οίνο σε ένα είδος ιερού μυστηρίου που αποτελεί πρόγευση της θείας Ευχαριστίας.<br />
Έτσι, λοιπόν, οι απόστολοι γνώριζαν κάθε στιγμή αν το θείο Πνεύμα ήταν μαζί τους ή όχι. Καθώς εισχωρούσε μέσα τους, αναγνώριζαν την παρουσία του και μπορούσαν να βεβαιώσουν αν οι πράξεις τους ήταν σύμφωνες με το θέλημα του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύεται και αυτό που γράφουν οι απόστολοι ότι «ἔδοξεν γὰρ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν» ( Πράξ. 15, 28 ).<br />
Ο Χριστός επέκρινε πολλές φορές τους μαθητές του για την έλλειψη σοφίας «Ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται! » ( Λουκ.25, 25) .<br />
Η σοφία όπως την αντιλαμβάνεται ο κόσμος δεν μπορεί να διεισδύσει στο μυστήριο του Σταυρού και μόνο η Σοφία του Θεού μας δίνει τα μέσα για να το κατανοήσουμε. Αυτή τη Σοφία ήθελε να μεταδώσει ο Χριστός στους μαθητές του φωτίζοντας το πνεύμα τους – όπως και το δικό μας – μέσα από τα γεγονότα που έζησαν. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές γνώριζαν αν το πνεύμα βρίσκεται μαζί τους ή όχι.<br />
Η Σοφία η οποία σχεδόν προσωποποιείται δια του Χριστού, συνενώνεται με το Άγιο πνεύμα του οποίου η χάρη αποτελεί σκοπό της χριστιανικής ζωής. Έτσι στην πραγματικότητα η απόκτηση της Σοφίας είναι ένας τρόπος για να αποκτήσουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και να οδηγήσουμε τη ζωή μας στους δρόμους που εκείνη μας ανοίγει. Κοιτάζοντας τν Σεραφείμ κατανοούμε ότι η απλότητα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσουμε την επουράνια Σοφία , για να γευθούμε τους καρπούς του Πνεύματος και να τους κοινωνήσουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και με αγαθή προαίρεση στους συνανθρώπους μας.<br />
-Από το βιβλίο: “ π. Μιχαήλ Ευδοκίμωφ, «Είδα τις ακτίνες του φωτός…» Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και ο έσω άνθρωπος” Εκδόσεις : Εν πλώ</span></strong></span></div><h1 style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;">Εις δόξαν Θεού</span></span></h1><h1 style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"></span></span> </h1><h1 style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: x-small;"><a href="http://blogs.sch.gr/kantonopou/2011/10/12/%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%ce%bb%ce%ac-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%cf%84%ce%ac-%cf%84/">ΠΗΓΗ</a></span></span></h1><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7hgv4WYEWalK_OZ12m2-ZwkLygkIj1Xp-nOSWbmH4sM0Xg7SvLJxFGgwpX694z8HOHy_V9dF_yw5dq_5UoabtRtqw_su9YDHpWEQqruWuvE8lB1-Nh0U7g2eG2FfgX1oNjCLWgkyA7qE/s1600/294331-249450-serafim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" oda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7hgv4WYEWalK_OZ12m2-ZwkLygkIj1Xp-nOSWbmH4sM0Xg7SvLJxFGgwpX694z8HOHy_V9dF_yw5dq_5UoabtRtqw_su9YDHpWEQqruWuvE8lB1-Nh0U7g2eG2FfgX1oNjCLWgkyA7qE/s320/294331-249450-serafim.jpg" width="214" /></a></div></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-89275830952957542942011-10-02T02:11:00.000-07:002011-10-02T02:11:59.828-07:00Τή Δευτέρα 3 Ὀκτωβρίου ἔρχεται στὴν ζωή μας ἡ "Φοροκάρτα"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-fC8GWcIe-U8/TY1Zk10n7AI/AAAAAAAACKE/0YW3Yl5xS9Q/s1600/forokarta-458x315.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" kca="true" src="http://2.bp.blogspot.com/-fC8GWcIe-U8/TY1Zk10n7AI/AAAAAAAACKE/0YW3Yl5xS9Q/s320/forokarta-458x315.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><strong>ΘΥΜΗΘΗΤΕ: Λέω ΝΑΙ στὶς ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ Λέω ΟΧΙ στὴν "ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ"</strong></span><br />
<div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><strong>''Θὰ σᾶς δίνουν κάρτες γιὰ νὰ σᾶς συνηθίσουν μ' αὐτὲς καὶ ὅταν κάποτε ὅλα τὰ συγκεντρώσουν σὲ μία κάρτα (ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα ὁδήγησης κλπ) αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ σφράγισμα, νὰ μὴν τὸ πάρετε''. Ὅπως τώρα σκέφτονται νὰ τὰ συγκεντρώσουν στὴν ἠλεκτρονικὴ κάρτα τοῦ πολίτη...</strong></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><u><a href="http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/10/3-2011.html">http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/10/3-2011.html</a></u></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><u>Γέρων Παΐσιος</u></span></b></div></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-2379674299171367642011-09-18T16:01:00.000-07:002011-09-18T16:01:34.834-07:00Αγώνας για το ψωμί - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoJfT_5rZfVgKmQDaKG8CvhcsVO2j8DSapUbXfYB7e9u-78I0dSynO3DpLaloUl6tSkD0mrtx-nU-mNS26SOrc8tKOXnOXyslUBJROfbDze5l4vSBe9-EuDXPoA1feobjm91XbGI5JxVY/s1600/agios+chrysostomos+naos3+circle.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" rba="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoJfT_5rZfVgKmQDaKG8CvhcsVO2j8DSapUbXfYB7e9u-78I0dSynO3DpLaloUl6tSkD0mrtx-nU-mNS26SOrc8tKOXnOXyslUBJROfbDze5l4vSBe9-EuDXPoA1feobjm91XbGI5JxVY/s320/agios+chrysostomos+naos3+circle.jpg" width="320" /></a></div>Δεν φρίττεις άνθρωπε, δεν κοκκινίζεις από ντροπή, ονομάζοντας επιτιθέμενο αυτό που παλεύει για το ψωμί του; …. Και αυτό είναι έγκλημα της δική μας ωμότητας. Διότι επειδή δεν ανεχόμαστε να δίνουμε εύκολα, αναγκάζονται να επινοούν μύριες πονηριές, ώστε να ξεγελάσουν την απανθρωπιά μας και να μαλακώσουν τη σκληρότητά μας. και μάλιστα επιτιθέμενος είσαι (εσύ), διότι αν και έρχεσαι συνέχεια στην εκκλησία και ακούς τα κηρύγματά μου, όμως στην αγορά προτιμάς και το χρυσάφι και τις επιθυμίες σου και τις ανθρώπινες φιλίες από τις δικές μου προτροπές.<br />
<br />
<br />
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος<br />
http://anastasiosk.blogspot.com/2011/09/blog-post_231.html</div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-90367366925176680242011-09-13T06:53:00.000-07:002011-09-13T06:53:18.583-07:00Δεν ανησυχούμε που χάνεται η παιδική ηλικία;Με την αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους και την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είναι επιτακτική ανάγκη να σκεφθούμε τα παιδιά μας, κάνοντας αυτοκριτική για τα μεγάλα μας εγκλήματα που έχουν σαν αποτέλεσμα <br />
ένα κόσμο-βαμπίρ που ρουφάει με απληστία κάθε νεανική ικμάδα από τις παιδικές ψυχές. <br />
Μέσα στην ταραχή μας, που μας προκαλεί η ψυχική μας αταξία και οι πολλές και –ως επί το πλείστον– άσκοπες δραστηριότητές μας, δεν έχουμε προσέξει ότι, από τις ηλικίες των συνανθρώπων μας, απουσιάζει η παιδική ηλικία. Φαίνεται πως η έλλειψη αυτη δεν μας γίνεται εμφανής γιατί εξακολουθούν να κινούνται ανάμεσά μας μικρόσωμα ανθρωπάκια, τα οποία κάποτε –κοντεύει να γίνει μακρυνό το διάστημα– είχαν και την ανάλογη παιδική ψυχή.<br />
<br />
Φταίει ακόμη το ότι γίναμε άνθρωποι επιφανειακοί, και, σαν τέτοιοι, δίνουμε σημασία μόνο στην επιφάνεια και στις επιφανειακές ανάγκες, και του εαυτού μας και των παιδιών μας.<br />
Αλλιώς δεν εξηγείται το πως δεν μας κάνει εντύπωση η παντελής σχεδόν απουσία της παιδικής αθωότητος ακόμη και από τα τριετη νήπια.<br />
<br />
Κάποτε «φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος και οδυρμός πολύς, Ραχήλ κλαίουσα τα τέκνα αυτης και ουκ ήθελε παρακληθήναι ότι ουκ εισί». Τότε ο κλαυθμός έγινε γιατί ο Ηρώδης θυσίασε 14.000 νήπια για να μη χάση τη βασιλεία του. Σήμερα θυσιάζονται εκατομμύρια νέα παιδιά για να μη χάσουμε εμείς οι γονείς το “ραχάτι” και την αδιαφορία μας! Και θυσιάζονται, όχι για να γίνουν μάρτυρες και άγγελοι, όπως τα 14.000 νήπια του Ηρώδη, αλλά θυσιάζονται για να μείνουν ψυχικά ανάπηρα, με βαριές ψυχικές κακώσεις που θα κάνουν πολύ δύσκολη –αν όχι αδύνατη– την ψυχική ανάταξή τους και την κατά Θεόν ολοκλήρωσή τους.<br />
<br />
Σήμερα, η έναρξη του σχολικού έτους και ο αγιασμός στά σχολεία, έχει εξελιχθεί στη σκληρότερη δοκιμασία που μπορεί να περάση ένας ευσυνείδητος Ποιμένας της Εκκλησίας, βλέποντας την εικόνα που παρουσιάζουν τα παιδιά μας στά δημοτικά σχολεία αλλά και στις πρώτες γυμνασιακές τάξεις, ενώ κάποτε έβλεπες σε μεγάλο αριθμό παιδιών να παρατείνεται η παιδική αθωότητα μέχρι, τουλάχιστον, τις αρχές της εφηβείας. Μπορεί κανείς να φανταστή πόσο πιο αφόρητη είναι η κατάσταση για τους εκπαιδευτικούς εκείνους που έχουν διατηρήσει ακέραια τα πνευματικά τους αισθητηρια, αφού, εκ των πραγμάτων, ασχολούνται με τα παιδιά για πολλούς μήνες και σε καθημερινή βάση.<br />
<br />
Το τραγικότερο είναι ότι, σήμερα, ούτε κλαίμε ούτε οδυρόμαστε για τον αφανισμό της παιδικής αθωότητος, σά να χαιρεκακούμε για την κατεστραμμένη δική μας αθωότητα, που είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένων παθών και λαθών μας.<br />
<br />
Αντί να κλάψουμε με συναίσθηση και με διάθεση να αλλάξουμε τακτική, είμαστε “χαμένοι στον κόσμο μας” και δεν κάνουμε τον κόπο να μπούμε στον κόσμο των παιδιών μας, να μάθουμε με τι ασχολούνται και ποιός τα καθοδηγεί, ώστε να τρομάξουμε και να σπεύσουμε να τα προστατεύσουμε και να τους δώσουμε την ασφάλεια και την σιγουριά που είναι απαραίτητα για το χτίσιμο μιας υγιούς και ισορροπημένης προσωπικότητος.<br />
<br />
Τα παιδιά μας, σήμερα, μεγαλώνουν μόνα τους. Κάποιος βέβαια τα ταΐζει και, στοιχειωδώς, τα επιβλέπει για τη σωματική τους ακεραιότητα. Έως εκεί. Κανένα ενδιαφέρον για το τι βλέπουν, τι ακούνε, τι και με ποιούς συζητούν. Τά παιδιά μένουν ακυβέρνητα, έρμαια του καθενός, και, κυρίως, των “ξεπεταγμένων” συμμαθητών τους, των αμοραλιστών δασκάλων τους και της–σχεδόν αποκλειστικής– παιδοτρόφου τηλεοράσεως!<br />
<br />
Πρόσφατα με άφησε άφωνο η αναισθησία ενός παππού που μου διηγείτο το διάλογο που είχε με τον τριών ετών εγγονό του:<br />
<br />
«Που πας και τρέχεις;» τον ρώτησε ο παππούς.<br />
<br />
«Πάω για γκό...ες» (σημ.: οι φιλενάδες στη χυδαία διάλεκτο), απάντησε ο τριετής εγγονός!<br />
<br />
«Βρε, η μάνα σου θα πει σ’ αυτές ότι φοράς πάμπερς και θα σε ρεζιλέψη», συνέχισε ο παππούς.<br />
<br />
«Άν τολμήση να τους το πει, θα της σπάσω το κεφάλι»(!), ξεκαθάρισε ο μικρός!...<br />
<br />
Μακάρι αυτό το περιστατικό να ήταν ένα, μοναδικό και ακραίο. Όμως, είναι, δυστυχώς, πάμπολλα τα παρόμοια περιστατικά που φανερώνουν περίτρανα ότι η αγωγή των παιδιών μας έχει φύγει από τα χέρια των γονέων, των γιαγιάδων και των παππούδων και έχει αφεθεί αποκλειστικά στην τηλεόραση και στον αμοραλιστικό περίγυρο.<br />
<br />
Που να συζητήσουμε για πίστη στο Θεό και ευλάβεια, για σεβασμό στους γονείς και στους δασκάλους, για τάξη και πειθαρχία, για αγνές φιλίες, για μοναδικότητα στην αναζήτηση του μελλοντικού άνδρα ή της γυναίκας;<br />
<br />
Έχουμε διαγράψει προ πολλού από τον ορίζοντα των παιδιών μας κάθε ιδανικό, κάθε ευγενικό στόχο και επιδίωξη που καλλιεργεί με ευσέβεια την ψυχή και το πνεύμα τους και τα εγκαταλείψαμε να τρέφονται με τα “γρέζια” και την αποφορά της σύγχρονης πολυπρόσωπης χυδαιότητος.<br />
<br />
Άν τα τριετη νήπια έχουν ξεφύγει τόσο πολύ από την αθωότητα, καταλαβαίνει κανείς πως είναι αδύνατον να βρεί αθωότητα στην ηλικία των επτά ετών και ανωτέρω (οπότε αρχίζει να δουλεύη στο φούλ και το Internet με “το κακό του συναπάντημα”), παρεκτός σε κάποια παιδιά, που οι γονείς τους ακόμη κρατούν το μυαλό τους στη θέση του, γιατί αρνούνται να πιστέψουν πως η εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας είναι πιο πολιτισμένη από το Ευαγγέλιο του Δημιουργού Θεού μας.<br />
<br />
Αυτοί οι γονείς και αυτά τα παιδιά είναι ένα είδος προς εξαφάνιση και πρέπει κατεπειγόντως να τους προστατεύσουμε όλοι μας και με κάθε τρόπο. Γιατί αυτοί οι γονείς και αυτά τα παιδιά είναι η μόνη μας ελπίδα!<br />
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης<br />
http://synodoiporia.blogspot.com/2011/09/blog-post_9037.html<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9JGsIAv7lcUAm9r2CLUfbjCQLKHWUXik2m-tzyoveK7eFBW3E3xJwkbpQ5L4JYgwQ8wand2ts5n7ClgFahEPCXdtHxPTeOadE8V-OelehAksaDv7C03Ap9O56DFfSLethxEoo2ccGJg/s1600/untitled.bmp" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="193" width="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9JGsIAv7lcUAm9r2CLUfbjCQLKHWUXik2m-tzyoveK7eFBW3E3xJwkbpQ5L4JYgwQ8wand2ts5n7ClgFahEPCXdtHxPTeOadE8V-OelehAksaDv7C03Ap9O56DFfSLethxEoo2ccGJg/s1600/untitled.bmp" /></a></div>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-81640183863800537992011-09-08T16:14:00.000-07:002011-09-08T16:14:29.814-07:00Φωτογράφος αποτύπωσε τη μορφή του Ιησού<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.pyles.tv/PylesTV/files/30/3063eb59-5906-4c5d-a3d5-155505af7130.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="630" width="964" src="http://www.pyles.tv/PylesTV/files/30/3063eb59-5906-4c5d-a3d5-155505af7130.jpg" /></a></div><br />
Τη φιγούρα του Χριστού, που αναδύεται μέσα από τα σύννεφα του όρους Μαφάτε, στις νήσους Réunion του Ινδικού Ωκεανού, αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός ενός ερασιτέχνη περιηγητή.<br />
<br />
Ο Λικ Περό ανέβηκε στην κορυφή Μαφάτε, σε ύψος 600 μέτρων, για να φωτογραφήσει τους σχηματισμούς που έκαναν τα σύννεφα στο ηφαιστειακό αυτό σύμπλεγμα, στις 10 Ιουλίου.<br />
<br />
Την ώρα που ετοίμαζε τον εξοπλισμό του και καθώς κοιτούσε μέσα από το φωτογραφικό φακό, αντιλήφθηκε ότι μια αέρινη φιγούρα στεκόταν ανάμεσα στα σύννεφα (στη φωτογραφία).<br />
<br />
«Καθώς ανέβασα το βλέμμα μου, πρόσεξα μια σκιά να αιωρείται στα σύννεφα, την οποία περιέβαλε το ουράνιο τόξο. Ξαφνιάστηκα. Όταν κοίταξα πάλι το στιγμιότυπο, μου έδωσε την αίσθηση της θεϊκής παρουσίας», δήλωσε ο Περό στην εφημερίδα Daily Mail.<br />
<br />
Γύρω από τη μορφή υπήρχε ένα λευκό τόξο, που θύμιζε φωτοστέφανο. Ο ερασιτέχνης φωτογράφος, ψυχοθεραπευτής στο επάγγελμα, δηλώνει εκστασιασμένος.<br />
<br />
«Έγινα μάρτυρας ενός φαινομένου που διαβάζεις μόνο στα βιβλία και δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις!», δηλώνει. <br />
ΠΗΓΗ-www.newsbomb.grPOLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-27375830096613357812011-09-01T17:03:00.000-07:002011-09-01T17:03:42.005-07:00Ο Φύλακας ΆγγελοςΟ Αββάς Μακάριος και ο Φύλακας Άγγελος
«Βλέπω δαίμονας να τον έχουν κυκλώσει και να τον κρατάνε»
Είπε ο αββάς Μακάριος, ότι όταν ήλθα στην Κωνσταντινούπολι μου γεννήθηκε η επιθυμία να την γνωρίσω. Και περπατώντας σε κάποια γειτονιά, και η συνείδησίς μου βεβαιώνει την αλήθεια για όσα λέγω, βλέπω με τα νοητά μάτια, τα οποία μου δώρησε ο Κύριος για να κατανοώ τα θαυμάσιά του, βλέπω κάποιον άνθρωπο, σαν να ήταν ευνούχος και να στέκεται έξω από πορνικό καταγώγιο. Φαινόταν πολύ στενοχωρημένος και έκρυβε με τις δύο παλάμες το πρόσωπό του, και έκλαιγε έτσι που νόμιζες ότι και ο ουρανός θρηνούσε μαζί του.
Αφού τον πλησίασα και τον ρώτησα. Ποιος είναι ο λόγος για τέτοιο θρήνο και τόση στενοχώρια; Και γιατί δεν φεύγεις από εδώ, που είναι καταγώγιο πορνών και ασελγών γυναικών; Πες μου, σε παρακαλώ, διότι προκαλεί μεγάλη συμπάθεια ο θρήνος σου.
Και απαντώντας μου λέγει: Ως προς την φύσι μου είμαι, ένδοξε δούλε του Θεού, άγγελος, όπως όλοι οι χριστιανοί κατά την ώρα του βαπτίσματος ο καθένας παίρνει από τον Θεό έναν φύλακα άγγελο, για προστασία και σκέπη αυτού του ανθρώπου που τώρα είναι εδώ, και πολύ θλίβομαι που τον βλέπω να διαπράττη την ανομία και να ασωτεύη, όπως βλέπης, με αυτήν την πόρνη. Και πώς να μη θρηνήσω όταν βλέπω την εικόνα του Θεού να χάνεται σε τέτοιο σκοτάδι;
Του λέγω τότε εγώ. Και γιατί δεν τον νουθετείς και διδάσκεις να ξεφύγη από το σκοτάδι αυτής της αμαρτίας;
Και μου είπε ο άγγελος. Επειδή δεν έχω περιθώρια να τον πλησιάσω, διότι από την στιγμή που αρχίσει να διαπράττη την αμαρτία γίνεται δούλος των δαιμόνων, και δεν έχω καμμία εξουσία πάνω του.
Και πάλι λέγω προς αυτόν. Από πού γίνεται φανερό ότι δεν έχεις καμμία εξουσία πάνω του, αφού ο Θεός σου τον εμπιστεύθηκε;
Μου είπε ο άγγελος. Ο Θεός μας, που είναι αγαθός και φιλάνθρωπος, έκανε τον άνθρωπο αυτεξούσιο και τον άφησε να πορεύεται την οδό που του αρέσει, αφού πρώτα του έδειξε και τις δύο οδούς, την στενή δηλ. και την πλατεία. Και βεβαίως αφού πρώτα του φανέρωσε το τέρμα και των δύο οδών, ότι δηλ. το βάδισμα της στενής και θλιμμένης οδού περνάει μέσα από πόνους προσωρινά, αλλά οδηγεί στην ατελεύτητη μέσα στους αιώνες των αιώνων ανάπαυσι, η δε πλατεία στην αιώνιο κόλασι και στο πυρ της γεέννης και σε όλες τις άλλες τιμωρίες. Επομένως τί άλλη νουθεσία μένει να κάνω εγώ στον δικό μου άνθρωπο, τον οποίο μου εμπιστεύθηκε ο Θεός να σκεπάζω; Εξ άλλου ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος νουθετεί και παρακαλεί και τους διδάσκει όλους να μη μετέχουν σε αισχρές πράξεις, και μόλις κάποιοι σπανίως σκέπτονται με σεβασμό τα θεία του λόγια.
Του λέγω πάλι. Γιατί σηκώνεις με κλάματα τα χέρια σου προς τον ουρανό;
Μου απαντάει ο άγγελος. Βλέπω δαίμονας να τον έχουν κυκλώσει και να τον κρατάνε, άλλους να τραγουδάνε και άλλους να γελάνε χαρούμενοι, και γι' αυτό κλαίγοντας και αλαλάζοντας σήκωσα τα χέρια μου σε προσευχή προς τον Θεό, για να λύτρωση το πλάσμα του από τους δαίμονες. Και να μου δωρήση μία ήμερα να χαρώ για την μετάνοιά του και την επιστροφή από τα έργα του, για την εξομολόγησί του, και να με αξιώση να παραδώσω την ψυχή του, μετά από εξομολόγησι και μετάνοια, αψεγάδιαστη και καθαρή στον Κύριο, χωρίς καμμία κατηγορία στην αγαθότητα του Θεού. Και αφού μου τα είπε αυτά έγινε άφαντος από μπροστά μου ο άγγελος. Σας λέγω λοιπόν, αδελφοί μου, πως γνωρίζω με ακρίβεια ότι δεν υπάρχει άλλη πιο βρωμερή αμαρτία, παρά μόνον η πορνεία και η μοιχεία και η καταραμένη των Σοδόμων. Και εάν θέλει να μετανοήση αυτός που σέρνεται σε αυτές τις αμαρτίες, τον δέχεται ο Θεός με περισσότερη και μεγαλύτερη θερμότητα από όλους τους αμαρτωλούς, διότι το πάθος είναι της δικής μας επιλογής, αλλά το πολλαπλασιάζει ο διάβολος με τους ερεθισμούς. Και εάν κάποιος θέλει να απαλλαγή από αυτά τα πάθη μπορεί να τα ξηράνη με την αγρυπνία και την εγκράτεια.
(Μακαρίου Αιγυπτίου, Πράξεις, ΡG 34, 221Α-224Β)
(Από το μηνιαίο φυλλάδιο «ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΕΣ» Φλωρίνης, Ν. 138-2003 του Δημ. Π. Ρίζου).
Πηγή:http://hristospanagia3.blogspot.com/
Έκδοσις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» Σεπτέμβριος 2003.
impantokratoros.gr
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgskV_9qvR97lhUiH2_QPk-oC9srZAIQdCo9dLk2y43Un4EetpSprMEHNsCV4_ibc0dQNwkYNg0EtFSh4NECeU3ZW9yObI8jtYkUsH4RVMfFoStSWbwcLPWfuwydf-zph-AvV1IKjGzYhYm/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%253B%25CE%25B2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="200" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgskV_9qvR97lhUiH2_QPk-oC9srZAIQdCo9dLk2y43Un4EetpSprMEHNsCV4_ibc0dQNwkYNg0EtFSh4NECeU3ZW9yObI8jtYkUsH4RVMfFoStSWbwcLPWfuwydf-zph-AvV1IKjGzYhYm/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%253B%25CE%25B2.jpg" /></a></div>
POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-64989520521661736992011-08-31T12:29:00.000-07:002011-08-31T12:31:11.188-07:00Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJH6SATEDmn_-wQNcQfk7a5joqsQWbYCGCVkGddbcLmYiBYMXiCa7L0_sDxDjESgPsWRDNXCuyaPmxNuoRbCfShlL8oC-zp9m8JLxX5E4c9ED5YCAw5oZZHljhxInuQVfFaNj2SlqyyQs/s1600/Agia_Zoni.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="320" width="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJH6SATEDmn_-wQNcQfk7a5joqsQWbYCGCVkGddbcLmYiBYMXiCa7L0_sDxDjESgPsWRDNXCuyaPmxNuoRbCfShlL8oC-zp9m8JLxX5E4c9ED5YCAw5oZZHljhxInuQVfFaNj2SlqyyQs/s320/Agia_Zoni.jpg" /></a></div><br />
Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὅρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας. <br />
<br />
Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους. Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα τῆς εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. <br />
<br />
Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς εἶναι θαυμαστὲς καὶ συγκινητικές. Κοντὰ τῆς βρέθηκαν οἱ Ἀπόστολοι οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν ἀπὸ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τρόπο θαυμαστό, «ἐπὶ νεφελῶν» . Καὶ τότε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε θριαμβευτικὰ «ἐπὶ νεφελῶν», μὲ τὴ συνοδεία πλήθους ἀγγέλων. Ἡ Θεοτόκος προσευχήθηκε στὸν Υἱό της, παρηγόρησε τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι πάντα κοντὰ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της καὶ παρέδωσε τὴν πανάμωμη ψυχή της στὸν Κύριο. <br />
<br />
Οἱ Ἀπόστολοι ἐναπόθεσαν τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου σὲ «καινὸν μνημεῖον» στὴ Γεθσημανή. Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀργότερα ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως. Τρεῖς μέρες μετὰ τὴν κοίμηση κατέβηκε ὁ Κύριος μὲ τὴ συνοδεία τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ πλήθους ἀγγέλων. Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ μὲ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου παρέλαβε τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλοι μαζὶ ἀνῆλθαν στοὺς οὐρανούς. Ἡ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεομήτορος εἶχε συντελεστεῖ. Τὸ ἱερὸ Σῶμα τῆς ἐνώθηκε πάλι μὲ τὴν ἁγνὴ ψυχή της. <br />
<br />
Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ποὺ εἶδε τὴ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεοτόκου. Δὲν εἶχε μπορέσει νὰ παρευρεθεῖ στὴν κηδεία τῆς εὐρισκόμενος στὶς Ἰνδίες. Ἐκεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἐνῷ τελοῦσε τὴ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στὴ Γεθσημανὴ μὲ θαυμαστὸ τρόπο καὶ εἶδε ὅλα ὅσα συνέβησαν. Τότε παρακάλεσε τὴν Παναγία νὰ τοῦ δώσει γιὰ εὐλογία τὴ Ζώνη της. Καὶ ἐκείνη, καθὼς ἀνέβαινε στοὺς οὐρανούς, τοῦ ἔριξε τὸ Ἱερὸ κειμήλιο «πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι τῷ ἀποστόλῳ Θωμὰ τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης. <br />
<br />
<br />
<br />
Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς στὴ συνέχεια πληροφόρησε καὶ τοὺς ὑπόλοιπους Ἀποστόλους γιὰ τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ γεγονότα καὶ τοὺς ἔδειξε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἐκεῖνοι δοξολόγησαν τὸν Θεὸ καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς εὐλογήσει, καθὼς ἦταν ὁ μόνος ποὺ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὴν ἔνδοξη Μετάσταση τῆς Θεοτόκου. <br />
<br />
Τὴ διαφύλαξη τῆς Ἁγίας Ζώνης ἀνέλαβαν δύο φτωχὲς καὶ εὐσεβεῖς γυναῖκες στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ὁποῖες φρόντιζαν τὴ Θεοτόκο. Παρέλαβαν μὲ εὐλάβεια τὸ ἱερὸ κειμήλιο καὶ ἀπὸ τότε τὸ ἔργο τῆς διαφύλαξής του συνέχιζε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ μία εὐλαβὴς παρθένος καταγόμενη ἀπὸ τὴν οἰκογένεια αὐτή. <br />
<br />
Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Ζώνης καὶ ἡ μεταφορά της στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο (395-408). Ἡ ὑποδοχὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στὴ Βασιλεύουσα ἦταν λαμπρότατη. Ὁ αὐτοκράτορας κατέθεσε τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου σὲ λειψανοθήκη ποὺ ὀνόμασε «ἁγίαν σορόν» . Ἡ κατάθεση ἔγινε στὶς 31 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Στὴν πόλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, τῆς ὁποίας Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς καὶ Προστάτις ἦταν ἡ Θεοτόκος, θὰ φυλασσόταν πλέον ἡ Ἁγία Ζώνη τῆς Θεομήτορος. <br />
<br />
Ἡ κόρη τοῦ Ἀρκάδιου, ἡ αὐτοκράτειρα Πουλχερία, ἀνήγειρε λαμπρὸ ναὸ πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας, τὸν περίφημο ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Χαλκοπρατείων. (Χαλκοπράτεια ὀνομαζόταν ἡ συνοικία ὅπου κτίστηκε ὁ ναός• τὸ ὄνομά της ἡ συνοικία τὸ ἔλαβε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖ πρὶν κατασκευάζονταν καὶ πωλοῦνταν χάλκινα ἀντικείμενα). Στὸ ναὸ αὐτὸ ἡ αὐτοκράτειρα κατέθεσε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια μάλιστα ἡ Πουλχερία κέντησε μὲ χρυσὴ κλωστὴ τὴν Τιμία Ζώνη διακοσμώντας τὴν. Ἡ χρυσὴ αὐτὴ κλωστὴ εἶναι εὐδιάκριτη καὶ σήμερα στὸ τμῆμα ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου. <br />
<br />
Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστίνος Β καὶ ἡ σύζυγός του Σοφία ἀνακαίνισαν τὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Χαλκοπρατείων καὶ ἀνήγειραν ἐκεῖ καὶ τὸ παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ• ἐκεῖ, μέσα σὲ λειψανοθήκη καὶ πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα, φυλασσόταν ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου. <br />
<br />
Πλῆθος πιστῶν συνέρρεαν γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν μὲ εὐλάβεια ζητώντας ἀπὸ τὴν Παναγία νὰ μεσιτεύσει μὲ τὶς πρεσβεῖες της στὸν Κύριο. Πλῆθος θαυμάτων ἐπιτέλεσε ἡ Τιμία Ζώνη. Ἄνθρωποι δυστυχισμένοι καὶ πονεμένοι βρῆκαν λύτρωση μὲ τὴ θαυματουργὴ δύναμη τοῦ ἁγίου λειψάνου. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑμνήθηκε ἀπὸ φημισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχής• μὲ τὴ χάρη τῆς Παναγίας καθαγιάζει τοὺς πιστοὺς ποὺ προσέρχονται εὐλαβικὰ γιὰ νὰ τὸ προσκυνήσουν• τοὺς ἀνυψώνει ἀπὸ τὴ φθορά, τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ ἀσθένειες καὶ θλίψεις. <br />
<br />
Στὴ συνέχεια ἡ Ἁγία Ζώνη τεμαχίστηκε καὶ τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σὲ διάφορους ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης. Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204, κάποια τεμάχια ἁρπάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βάρβαρους καὶ ἀπολίτιστους κατακτητὲς καὶ μεταφέρθηκαν στὴ Δύση. Ἕνα μέρος ὅμως διασώθηκε καὶ παρέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πόλης ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἡ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Βλαχερνῶν. Ἡ τελευταία ἀναφορὰ γιὰ τὸ ἅγιο λείψανο εἶναι ἑνὸς ἀνώνυμου Ρώσου προσκυνητῆ στὴν Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 καὶ 1453. <br />
<br />
Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1453, εἶναι ἄγνωστο τί ἀπέγινε τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴ συνέχεια. Ἔτσι τὸ μοναδικὸ σωζόμενο τμῆμα εἶναι αὐτὸ ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου• μὲ ἐξαιρετικὰ περιπετειώδη τρόπο ἔφτασε ἐκεῖ.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος εἶχε κατασκευάσει ἕναν χρυσὸ σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν προστατεύει στὶς ἐκστρατεῖες. Στὴ μέση του σταυροῦ εἶχε τοποθετηθεῖ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου• ὁ σταυρὸς ἔφερε ἐπίσης θῆκες μὲ ἅγια λείψανα Μαρτύρων, καὶ ἕνα τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. Ὅλοι οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες ἔπαιρναν αὐτὸν τὸν σταυρὸ στὶς ἐκστρατεῖες. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ αὐτοκράτορας Ἰσαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σὲ μία ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἀσᾶν. Νικήθηκε ὅμως καὶ μέσα στὸν πανικὸ ἕνας ἱερέας τὸν πέταξε στὸ ποτάμι γιὰ νὰ μὴν τὸν βεβηλώσουν οἱ ἐχθροί. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ὅμως οἱ Βούλγαροι τὸν βρήκαν• ἔτσι πέρασε στὰ χέρια τοῦ Ἀσᾶν. <br />
<br />
Οἱ Βούλγαροι ἡγεμόνες μιμούμενοι τοὺς Βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες ἔπαιρναν μαζί τους στὶς ἐκστρατεῖες τὸ σταυρό. Σὲ μία μάχη ὅμως ἐναντίον τῶν Σέρβων ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς νικήθηκε ἀπὸ τὸν Σέρβο ἡγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ὁ Λάζαρος ἀργότερα δώρισε τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μαζὶ μὲ τὸ τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. <br />
<br />
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διασῴζουν καὶ μία παράδοση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου ἀφιερώθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη ΣΤ Καντακουζηνὸ (1341-1354), ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια παραιτήθηκε ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰωάσαφ καὶ μόνασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου. <br />
<br />
Τὰ θαύματα ποὺ πραγματοποίησε καὶ πραγματοποιεῖ ἡ Τιμία Ζώνη εἶναι πολλά. Βοηθᾷ εἰδικὰ τὶς στεῖρες γυναῖκες νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Ἂν ζητήσουν μὲ εὐλάβεια τὴ βοήθειά της Παναγίας, τοὺς δίδεται τεμάχιο κορδέλας ποὺ ἔχει εὐλογηθεῖ στὴν λειψανοθήκη τῆς Ἁγίας Ζώνης• ἂν ἔχουν πίστη, καθίστανται ἔγκυες. <br />
<br />
<a href="http://www.agiazoni.gr/article.php?id=26322138942156739831&PHPSESSID=636923736f5c5a816ee8088fb0af2401">Σύγγελης Κωνσταντῖνος<br />
</a>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-86519150405147943442011-08-27T16:58:00.000-07:002011-08-27T16:58:55.569-07:00Tι είναι καλό και τι κακόΜια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιερωμένος πολύ ευσεβής. Ήταν μάλιστα και πνευματικός κι εξομολογούσε τους πιστούς. Έτσι, έκρινε τα αμαρτήματα των ανθρώπων και τους έβαζε να μετανοούν. Έφτασε να πιστεύει πως ξέρει τι είναι το καλό και το κακό. <br />
<br />
Ένα πρωί, του εμφανίστηκε ένας άγγελος. "Ο Θεός με έστειλε για να σου δείξω κάτι", του είπε. Τον πήρε και τον <br />
μετέφερε με θαυμαστό τρόπο πίσω από ένα θάμνο. "Πες μου τι βλέπεις;", τον ρώτησε. "Βλέπω έναν πλάτανο με παχύ ίσκιο και μια βρύση με δροσερό νερό να ρέει πλάι του", αποκρίθηκε αυτός. "Τώρα θα πρέπει να μου ορκιστείς ότι δεν θα επέμβεις ή έστω μιλήσεις, ό,τι και να δεις να συμβαίνει", τον πρόσταξε ο άγγελος. Ο ιερέας ορκίστηκε με κατάνυξη. <br />
<br />
Μετά από λίγο, εμφανίστηκε ένας πλούσιος με το άλογό του και σταμάτησε να πιει νερό και να ξαποστάσει. Ήπιε νερό και ξάπλωσε για λίγο κάτω από το δροσερό ίσκιο του πλάτανου, όπου πήρε έναν υπνάκο. Ύστερα ξύπνησε, ανέβηκε στο άλογό του και συνέχισε το δρόμο του, αφήνοντας όμως πίσω του ένα πουγγί παραγεμισμένο με χρυσές λίρες. <br />
<br />
Μετά από λίγη ακόμη ώρα, ένας δεύτερος άνθρωπος εμφανίστηκε πεζός και σταμάτησε να πιει νερό. Ξαφνικά, είδε το πουγγί με τις λίρες, το σήκωσε και άρχισε να χοροπηδά από χαρά. Έβαλε το πουγγί στην τσέπη του και χωρίς να χάσει καιρό, έτρεξε να εξαφανιστεί. <br />
<br />
Λίγο αργότερα, ένας τρίτος άνθρωπος, έφτασε κι αυτός στη βρύση. Την ώρα όμως που έπινε νερό, επέστρεψε ο πλούσιος, ο οποίος είχε στο μεταξύ αντιληφθεί ότι είχε χάσει το πουγγί του και γύρισε να το αναζητήσει. Μόλις λοιπόν είδε τον άλλο άνθρωπο, άρχισε να τον κατηγορεί ότι του έκλεψε το πουγγί με τις λίρες και να του ζητά να του τις επιστρέψει. Άρχισαν να καυγαδίζουν και πάνω στον καυγά, ο πλούσιος έσπρωξε απότομα τον άλλο, εκείνος έπεσε στο έδαφος κι έσπασε το σβέρκο του σε μια απ' τις ρίζες του πλάτανου. Ο πλούσιος πανικόβλητος, ανέβηκε στο άλογό του κι εξαφανίστηκε...<br />
<br />
"Πες μου τώρα", είπε ο άγγελος στον ιερέα. "Τι πιστεύεις γι' αυτά που είδες, ήταν καλά ή κακά;"<br />
"Καλέ μου άγγελε", απάντησε εκείνος, "η ψυχή μου είναι βαριά από το κακό που είδα να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου, χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Ο ένας έκλεψε το πουγγί που δεν ήταν δικό του, ο άλλος κατηγόρησε άδικα έναν αθώο άνθρωπο και από πάνω τον σκότωσε, χωρίς μάλιστα να τιμωρηθεί."<br />
<br />
"Δεν γνωρίζεις όμως ακριβώς την ιστορία", αποκρίθηκε ο άγγελος. "Ο πλούσιος που ήρθε πρώτος στη βρύση, είχε καταπατήσει τα χωράφια του δεύτερου και τα δικαστήρια τον είχαν δικαιώσει, όπως κάνει πάντοτε η ανθρώπινη δικαιοσύνη, ν' αδικεί τους φτωχούς και να αθωώνει τους πλούσιους. Η θεία δικαιοσύνη όμως απαιτούσε ο πλούσιος να πληρώσει το χρέος του και αυτός ήταν ο τρόπος που επέλεξε ο Θεός για να συμβεί αυτό. <br />
Ο τρίτος άνθρωπος, αυτός που σκοτώθηκε, είχε δολοφονήσει τον αδελφό του, χωρίς να το υποψιαστεί κανείς, ούτε και να τον κατηγορήσει. Οι τύψεις του όμως ήταν τέτοιες, που γονατιστός παρακάλεσε το Θεό να τον απαλλάξει απ' το βάρος που κουβαλούσε. Αυτός ήταν ο τρόπος που βρήκε ο Θεός για ν' ανταποκριθεί στην προσευχή του. <br />
Όσο για τον ίδιο τον πλούσιο, μετά από αυτό που έκανε, χάρισε την περιουσία του στους φτωχούς και πήγε να γίνει ιεραπόστολος, προσφέροντας τεράστιο ανθρωπιστικό έργο στην Αφρική και σώζοντας πολλές ζωές." <br />
Ο ιερέας κοίταξε τον άγγελο εμβρόντητος, μην ξέροντας τι να πει. "Πήγαινε λοιπόν εν ειρήνη", τον αποχαιρέτησε ο άγγελος "και να θυμάσαι πόσο λίγα γνωρίζεις, ώστε να μπορείς ν' αποφασίσεις τι είναι καλό και τι κακό."<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-ZxHJ1R0WsBc/TlmEaqTrOvI/AAAAAAAABJ4/dO4p3h05r8w/s1600/634509gw7mszkuiy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="246" width="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-ZxHJ1R0WsBc/TlmEaqTrOvI/AAAAAAAABJ4/dO4p3h05r8w/s320/634509gw7mszkuiy.jpg" /></a></div><br />
POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-69520206084694695142011-08-21T19:02:00.000-07:002011-08-21T19:16:20.731-07:00Την επομενη φορα που θα θελησεις να πεις ''δεν μπορω'' σκεψου τον Νικ !!!by dominoart <br />
<blockquote>Χωρίς ούτε χέρια ούτε πόδια ούτε στεναχώριες! <br />
<br />
</blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.alexrascanu.com/wp-content/uploads/2011/04/Nick-Vujicic-speaking-with-the-audience.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="280" width="400" src="http://www.alexrascanu.com/wp-content/uploads/2011/04/Nick-Vujicic-speaking-with-the-audience.jpg" /></a></div><br />
Δεν μπορείς πάντα να ελέγξεις το τι συμβαίνει στη ζωή σου. Μπορείς όμως να ελέγξεις το πώς εσύ θα το δεχτείς, σε ποιό βαθμό θα το αφήσεις να σε επηρεάσει ή πώς θα αντιδράσεις απέναντι σε αυτό. <br />
<br />
<blockquote>Είναι πάντα στο χέρι μας να επιλέξουμε να αντιδράσουμε με αισιοδοξία, αξιοπρέπεια και θετικότητα, γνωρίζοντας ότι όλοι μπορούν να διαχειριστούν τα εύκολα, όμως τα δύσκολα είναι αυτά που δείχνουν από τι "μέταλλο" είμαστε φτιαγμένοι.<br />
<br />
</blockquote>Ο Nick Vujicic μας διδάσκει τη σημασία του να αντικρίζουμε τη ζωή με χαμόγελο, να εστιάζοουμε στα σημαντικά πράγματα και να είμαστε ευγνώνονες με αυτά που η ζωή φέρνει στον δρόμο μας...<br />
<br />
Γεννήθηκε δίχως χέρια και πόδια.Kαι όμως αυτό δε στάθηκε αφορμή για να παραιτηθει απο τη ζωή του, να σταματησει να την χαιρεται,να σταματησει να κανει ονειρα...Δηλώνει ευτυχισμένος.. και φαινεται πως ειναι.. Τον ειδατε αλλωστε.. Μονο απο το καταπληκτικο χαμογελο του το καταλαβενεις!Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, μιλωντας στους ανθρωπους,ενθαρρύνοντας τους για να αγαπήσουν τον εαυτο τους,να αγαπησουν τη ζωή!<br />
<br />
Με εκανε να τον θαυμασω!!<br />
Με γεμισε αισιοδοξια!! <br />
Την επομενη φορα που θα θελησεις να πεις ''δεν μπορω'' σκεψου τον Νικ την ζωη του ,τα λογια του!<br />
<br />
<br />
<iframe width="420" height="345" src="http://www.youtube.com/embed/krFjpStgkBg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<br />
<iframe width="420" height="345" src="http://www.youtube.com/embed/sIYqVWl2S9A" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-375752005381155612011-08-21T06:34:00.000-07:002011-08-21T06:36:21.507-07:00Ο παπαγάλος προσεύχεται με το "Κύριε ελέησον"!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.valentine.gr/images/attiko8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="192" width="236" src="http://www.valentine.gr/images/attiko8.jpg" /></a></div><br />
Πρωινή ώρα ο παπαγάλος προσεύχεται με το "Κύριε ελέησον".Tα ζώα προσεύχονται πιο πολύ από εμάς στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.<br />
ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO<br />
<iframe width="420" height="345" src="http://www.youtube.com/embed/7p84dkaU20A" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-66694369784055338792011-08-20T17:53:00.000-07:002011-08-20T17:53:32.133-07:00Η θεολογία της εικόνας στην ορθόδοξη εκκλησία<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.giannis-mouratidis.gr/main/sites/default/files/images/DSC01002.preview.JPG" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="640" width="480" src="http://www.giannis-mouratidis.gr/main/sites/default/files/images/DSC01002.preview.JPG" /></a></div><a href="http://www.giannis-mouratidis.gr/main/node/12">Αγία Άννα - Γιάννης Μουρατίδης</a> <br />
Η εικόνα θεωρείται σαν ένας σύνδεσμος της παρούσας ζωής με τον μέλλοντα αιώνα, τούτο διότι η αγάπη που διεγείρει προς το αναπαριστάμενο είναι τέτοιας φύσης ώστε να ενώσει την γήινη ζωή μ' εκείνο όπου τα σώματα των αγίων θα είναι λαμπερά περισσότερο από τον ήλιο.<br />
Ένας αληθινός εικονογράφος οφείλει να βρίσκεται σε επικοινωνία με το αναπαριστάμενο πρόσωπο - πρωτότυπο όχι μόνο δια της συμμετοχής του στο σώμα της εκκλησίας αλλά και με τη δική του εμπειρία εξαγιασμού οφείλει να είναι ένας δημιουργός ζωγράφος που δέχεται και αποκαλύπτει την αγιότητα ενός άλλου μέσα από τη δική του εμπειρία. Από την πνευματκή εμπειρία του ζωγράφου τον βαθμό κοινωνίας με το πρωτότυπο, είναι που εξαρτάται η δημιουργική ενέργεια στο έργο του.<br />
Η εξωτερική ομορφιά της εικόνας είναι συνώνυμη της πνευματικής ομορφιάς και η αισθητή αντίληψη αυτής της ομορφιάς οφείλεται στην προσευχή του νου.<br />
Στην ορθόδοξη εκκλησιαστική τέχνη το κύριο θέμα για να μην πούμε το μοναδικό, είναι ο άνθρωπος. Καμιά τέχνη δεν δίνει τόση προσοχή, καμιά δεν τον υψώνει στο επίπεδο που τον υψώνει η εικόνα. Όλα όσα αναπαριστά αναφέρονται στον άνθρωπο, το τοπίο, τα ζώα, τα φυτά... Στην ιεραρχία των όντων ο άνθρωπος έχει την κυριαρχούσα θέση, είναι το κέντρο της οικουμένης και ο κόσμος που τον περιβάλλει, παρουσιάζεται στην κατάσταση που του μεταδίδει η αγιότητά του.<br />
Στη Βυζαντινή Τέχνη ο όρος "style" αποδίδεται με την λέξη "τρόπο" και όχι "ύφος" γιατί του ύφος αφορά κύρια τον γραπτό λόγο. Γενικότερα η ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωγραφική, ζωή και σκέψη, δεν χαρακτηρίζεται από ένα ύφος αλλά από έναν τρόπο δεδομένου ότι το ύφος έχει έντονα ατομικό χαρακτήρα. Ίσως η ιδεοκρατική ζωγραφική, η ζωγραφική που δουλεύεται πάνω σε ιδέες, να μπορεί να εκφράσει ένα ύφος όπως ρομαντικό, κλασσικό, συμβολικό, όχι πάντως η εκκλησιαστική ζωγραφική. Το "Βυζαντινό ύφος" θ' αποτελούσε την τραγική αλλοίωση μιας διακοσμητικής ζωγραφικής φολκλορικού τύπου, της ζωντανής και έμπλεης Θείας Χάριτος εκκλησιαστικής μας ζωής, χαρακτηριστικό της οποίας είναι ο πραγματιστικός και εμπειρικός τρόπος ζωής και σκέψης.<br />
Τα παραπάνω προσδιορίζουν σε γενικές γραμμές τα όρια της Βυζαντινής Τέχνης.<br />
<br />
Πηγή:Λεωνίδα Ουσπένσκυ, Η θεολογία της εικόνας στην ορθόδοξη εκκλησία,Μετάφραση Σπυρίδων Μαρίνης, εκδ. Αρμός.<br />
POLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4379265631503034363.post-85067165437578753342011-08-15T07:12:00.000-07:002011-08-15T07:12:00.595-07:00Δεκαπενταύγουστος: Η γιορτή της Παναγίας των ανθρώπων<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.nooz.gr/image.ashx?fid=570057&v=0&q=80&w=300&h=225" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="225" width="300" src="http://www.nooz.gr/image.ashx?fid=570057&v=0&q=80&w=300&h=225" /></a></div><br />
Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της<br />
Χριστιανοσύνης, ενώ η προετοιμασία των πιστών, που <br />
<br />
αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία, διαρκεί 15 ολόκληρες ημέρες,<br />
μέχρι τον ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο.<br />
<br />
Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Έλληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό.<br />
<br />
Κατά τον συναξαριστή, τη μετάσταση της Παναγίας ανήγγειλε στην ίδια ο Άγγελος τρεις μέρες πριν την πραγμάτωσή της. Εκείνη με χαρά δέχτηκε το άγγελμα αφού θα συναντούσε τον πολυαγαπημένο και<br />
μονάκριβο γιο της στην Άνω Ιερουσαλήμ, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία Του.<br />
<br />
«Κάλεσε στο σπίτι της συγγενείς και γείτονες, τους ανακοίνωσε το επίκεντρο μεγάλο ταξίδι «σαροϊ την οικίαν, ετοιμάζει την κλίνη και<br />
πάντα τα προς ταφήν επιτήδεια».<br />
<br />
Οι γυναίκες καθώς άκουσαν για την αναχώρηση από την παρούσα ζωή της<br />
Θεομήτορος, «μετ’οιμωγής ωλοφύροντο». Η Παναγία τις διαβεβαίωσε πως δεν θα παύσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και μετά την μετάσταση. Θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Υπόσχεση που τηρεί μέχρι<br />
σήμερα. Και θα τηρεί ως τη συντέλεια του κόσμου.<br />
<br />
Εμείς οι Έλληνες και ως έθνος έχουμε πολλές φορές βεβαιωθεί για την τήρηση της μεγάλης αυτής υπόσχεσης. Η Παναγία είναι η Μάνα η δική μας και του έθνους μας.<br />
Ο Αύγουστος είναι όπως είπαμε ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.<br />
<br />
Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του.<br />
<br />
Εκκλησίες της βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές εικόνες της, αποτελούν πανελλήνια θρησκευτικά προσκυνήματα, όπως η Παναγία της Τήνου.<br />
<br />
<br />
Η ομορφιά της Παναγίας<br />
<br />
Είναι συγκλονιστική η “Κοίμηση της Θεοτόκου”, στη βυζαντινή αγιογραφία, όπου φαίνεται να<br />
κοιμάται η Παναγία με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της σε απόλυτη εναρμόνιση με την ψυχική της ομορφιά.<br />
Μια ομορφιά που διακρίνει κατεξοχήν την Παναγία με την “ωραιότητα της παρθενίας” της και το<br />
“υπέρλαμπρον το της αγνείας” της. <br />
<br />
Αυτή η ομορφιά που θα γίνει ακόμα πιο αισθητή τη βραδιά του Δεκαπενταύγουστου, κατά τη μεγάλη γιορτή της “Πλατυτέρας των Ουρανών” που θα<br />
λάμψει αυτή τη νύχτα στον ουρανό, σκορπίζοντας το γαλάζιό της φως παντού πάνω στη γη.<br />
<br />
Παναγία – Προσωνυμία της Θεοτόκου Μαρίας, από τον 3οαιώνα ως την αγιώτατη από όλους τους<br />
αγίους.<br />
Στον ελληνικό λαό η επωνυμία Παναγία έχει καθιερωθεί ως η συνηθέστερη επίκληση της Θεοτόκου, η οποία συνδυάζεται πολλές φορές και με άλλες προσωνυμίες προς την Κεχαριτωμένη Βασίλισσα του Κόσμου.<br />
<br />
Οι επωνυμίες προς τη Θεοτόκο προέρχονται<br />
από διάφορες αιτίες:<br />
α) Από τον εικονογραφικό τύπο παραστάσεως της Παναγίας: Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Γαλατούσα, Μεγαλομάτα, Θρηνούσα κ.α.<br />
<br />
β) από ιδιότητες της Παναγίας: Ελεούσα, Κυρία, Μεγαλόχαρη, Σωτήρα, Βοήθεια, Οδηγήτρια, Φανερωμένη κ.α.<br />
<br />
γ) από την παλαιότητα της εικόνας της: Μαυριώτισσα, Μαχαιρωμένη, Γερόντισσα κ.α.<br />
δ) από τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της ή από θαύμα της: Θεοσκέπαστη, Σπηλαιώτισσα, Τρυπητή, Πλατανιώτισσα, Πορταϊτισσα, Μυρτιδιώτισσα, Φιδού κ.α.<br />
<br />
ε) από τον τόπο προέλευσης της εικόνας της:<br />
Σουμελά, Αθηνιώτισσα, Πολίτισσα, Χρυσοκαστριώτισσα κ.α.<br />
<br />
στ) από ιδιάζοντα χαρίσματά της: Αμπελακιώτισσα, Δαμάσια, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα, Υψηλή κ.α.<br />
<br />
ζ) από τον κτήτορα του ναού της: Λυκοδήμου, Καλιγού, Περλιγού, Στεφάνα κ.α.<br />
<br />
η) από το χρόνο του εορτασμού της ή από την εποχή των αγροτικών εργασιών με τις οποίες συμπίπτει η εορτή της: Φλεβαριανή, Μεσπορίτισσα, Πολυσπορίτισσα, Ακαθή (εκ του Ακάθιστου Ύμνου) κ.α.<br />
<br />
<br />
Η Παναγία της Σιάτιστας<br />
<br />
Ιδιαίτερα επιβλητικός και γραφικός είναι ο γιορτασμός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Μικροκάστρου στη Σιάτιστα.<br />
Στο μοναστήρι αυτό εκατοντάδες πιστοί από όλη την Δυτική Μακεδονία προσκυνούν κάθε χρόνο την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που<br />
χρονολογείται από το 1603. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί η αναβίωση του<br />
εθίμου των προσκυνητών καβαλάρηδων Σιατιστινών οι οποίοι με τα στολισμένα άλογα τους κατεβαίνουν στο μοναστήρι της Παναγίας και ύστερα επιστρέφουν στη Σιάτιστα όπου και γίνεται μεγαλοπρεπής η υποδοχή τους από τις αρχές και το λαό. <br />
<br />
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στα χρόνια της τουρκοκρατίας όταν το πανηγύρι του μοναστηριού στις15 Αυγούστου έδινε την ευκαιρία στους κατοίκους της περιοχής να ζήσουν μια μέρα ελευθερίας. <br />
Οι αδούλωτοι Σιατιστινοί τότε έβρισκαν την ευκαιρία, έφιπποι, με στολισμένα τα άλογα τους κάτω από τα μάτια των Τούρκων, να δείξουν την λεβεντιά τους και να διατρανώσουν την ελπίδα για την αποτίναξη του ζυγού της δουλείας.<br />
<br />
<br />
Παναγία Σουμελά:<br />
Το σύμβολο της ποντιακής πίστης<br />
<br />
Μια ιστορία, μια παράδοση και ένας θρύλος<br />
αγκαλιάζουν το σύμβολο του Πόντου, την Παναγία Σουμελά. Ο Νεόφυτος Καυσικαλυβίτης μας πληροφορεί ότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς χάραξε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Την εικόνα της Σουμελά, έφερε στην Αθήνα, μετά το θάνατο του Λουκά, ο μαθητής του Ανανίας και την τοποθέτησαν σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Για αυτό το λόγο, αρχικά είχε ονομαστεί ως η Παναγία η Αθηνιώτισσα.<br />
<br />
Στο τέλος του 4ου αιώνα (380- 386) ιδρύθηκε στο όρος Μελά της Τραπεζούντας, το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο (κατά κόσμο Βασίλειος και Σωτήρχος,<br />
θείος και ανιψιός, κάτοικοι και οι δυο Αθηνών).<br />
<br />
Η παράδοση λεει ότι οι μοναχοί, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Παναγίας, ακολούθησαν την πορεία της εικόνας της που πέταξε ως τον Πόντο. Πέρασαν από τα Μετέωρα, τη Χαλκιδική και από την παραλία της μονής Βατοπεδίου, ένας άγνωστος τους πήρε με το καράβι του και τους πήγε ως τη Μαρώνεια. Από κει, πεζοπορώντας πέρασαν τη Ραιδεστό, έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη και με ένα πλοιάριο πήγαν στην Τραπεζούντα.<br />
Εκεί, τους εμφανίσθηκε και πάλι η Παναγία, πληροφορώντας τους ότι η εικόνα της προπορεύεται στο όρος Μελά. Συνέχισαν αγόγγυστα το ταξίδι τους.<br />
Με πυξίδα τον Πυξίτη ποταμό, ανηφόρησαν προς το όρος Μελά. Εκεί, βρέθηκαν μπροστά σε μια σπηλιά από την είσοδο της οποίας παρατήρησαν μια χρυσαφένια λάμψη. Ήταν το φως της Εικόνας της Αθηνιώτισσας.<br />
Γονατιστοί και δακρυσμένοι, ευχαρίστησαν την Παναγία και της υποσχέθηκαν ότι στο σημείο, θα χτίσουν προς τιμήν της ναό.<br />
Με μοναδικά εφόδια την πίστη, την επιμονή και την εργατικότητα, οι δυο<br />
ερημίτες μοναχοί, κατόρθωσαν να χτίσουν την εκκλησία της Σουμελιώτισσας, σκαλιστή μέσα στο βουνό. Από τότε έγινε γνωστή ως ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ (Εις του Μελά-στου Μελά-Σουμελά).<br />
<br />
Μέχρι το 1922, υπήρξε ο οδηγός, ο παρηγορητής,<br />
ο συμπαραστάτης, το καταφύγιο και ο εμψυχωτής των ποντίων. Υπήρξε επίσης ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες διατήρησης της ελληνικής γλώσσας και ταυτότητας, καθώς και της αναζωπύρωσης της εθνικής και θρησκευτικής<br />
συνείδησης των πιστών.<br />
Ο αναπάντεχος ξεριζωμός, ερήμωσε μαζί με τον αλησμόνητο Πόντο και τη Βίγλα της Σουμελιώτισσας. Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν, και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης προς την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέντ Ινονού.<br />
Από το 1952, αρχίζει μια νέα περίοδος. Η ελλαδική ιστορία της Παναγίας<br />
Σουμελά.<br />
Από το 1952 που χτίστηκε ο ναός, η Εικόνα θρονιάστηκε στο νέο της θρόνο. Σκοπός της ανέγερσης της Μονής δεν ήταν η ίδρυση στον ελλαδικό χώρο, ακόμη ενός μοναστηριού, αλλά η ανέγερση ενός προσκυνήματος που θα αποτελούσε σύμβολο και φάρο.<br />
<br />
Παναγία<br />
της Εκατονταπυλιανής<br />
<br />
Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής βρίσκεται στην Παροικία, πρωτεύουσα της νήσου Πάρου.<br />
Yπάρχουν δύο ονομασίες<br />
γι' αυτό το ναό: " Καταπολιανή " και " Εκατονταπυλιανή ".<br />
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, επικρατούσε η άποψη ότι το πραγματικό όνομα του ναού είναι το πρώτο, και τούτο γιατί βρισκόταν "κατά την πόλιν", προς το μέρος<br />
δηλαδή της αρχαίας πόλης, και ότι το δεύτερο είναι δημιούργημα των λογίων του 17ου αιώνα, που θέλησαν να δώσουν<br />
μ' αυτό περισσότερη μεγαλοπρέπεια στο ναό. Νεώτερες όμως έρευνες στις<br />
πηγές απέδειξαν ότι και οι δύο αυτές ονομασίες είναι σύγχρονες και βρίσκονταν σε παράλληλη χρήση από τα μέσα του 16ου αιώνα. Σήμερα η επίσημη ονομασία του ναού είναι Εκατονταπυλιανή.<br />
Η παράδοση που διασώζεται μέχρι σήμερα σχετικά με την ονομασία Εκατονταπυλιανή έχει ως εξής: "Ενενήντα εννέα φανερές πόρτες έχει η Καταπολιανή. Η εκατοστή είναι κλειστή και δεν φαίνεται. Θα φανεί η πόρτα αυτή και θα ανοίξει, όταν οι Έλληνες πάρουν την Πόλη"...<br />
<br />
Πολλές παραδόσεις αναφέρονται στην ίδρυση της Εκατονταπυλιανής. Η πρώτη μας πληροφορεί ότι, όταν η Αγία Ελένη μητέρα του πρώτου χριστιανού<br />
αυτοκράτορα Κων/νου του Μεγάλου, πήγαινε στην Παλαιστίνη για να βρει τον<br />
Τίμιο Σταυρό , ήλθε με το πλοίο της στην Πάρο. Κοντά στο λιμάνι, στη θέση που βρίσκεται η Εκατονταπυλιανή, υπήρχε τότε ένας μικρός ναός. Σ' αυτό το ναό προσευχήθηκε κι έκανε ένα τάμα:<br />
Αν βρει τον Τίμιο Σταυρό, να κτίσει στη θέση αυτή έναν μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε, βρήκε τον Τίμιο Σταυρό και, πραγματοποιώντας το τάμα της, ανήγειρε αυτόν τον μεγαλόπρεπο ναό.<br />
Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι η Αγ. Ελένη δεν πρόφτασε να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή της. Έδωσε όμως εντολή στον γιο της, τον αυτοκράτορα<br />
Κωνσταντίνο, ο οποίος πραγματοποίησε το τάμα της μητέρας του, κτίζοντας αυτόν το ναό.<br />
<br />
Τα φίδια της Κεφαλονιάς<br />
<br />
Στη νότια Κεφαλονιά, κοντά στο χωριό Μαρκόπουλο, συναντάμε την εκκλησία της Κοιμήσεως.<br />
Εκεί κάθε Δεκαπενταύγουστο συμβαίνει κάτι περίεργο και θαυμαστό. Από την εορτή της Μεταμορφώσεως εμφανίζονται μέσα κι έξω από τον ναό φίδια. Είναι τα λεγόμενα «φίδια της Παναγίας».<br />
<br />
Στο μέρος αυτό, λεει η μνήμη του λαού, υπήρχε ένα παλιό μοναστήρι της<br />
Παναγιάς , μεγάλο και πλούσιο. Το έζωναν τείχη ψηλά και στην καρδιά του το υπηρετούσαν πολλές καλόγριες. Φθονερό και πεινασμένο το μάτι του πειρατή και κουρσάρου που θέριζε το Ιόνιο , έβαλε σκοπό να γυμνώσει το μοναστήρι.<br />
Στον αγώνα της λευτεριάς και στο κράτημα της πίστης οι καλόγριες δεν το<br />
παρέδωσαν… Μη μπορώντας όμως να κάνουν αλλιώς, αφού ο αγώνας των όπλων και της βολής έλλειπε, όταν κυκλώθηκαν από τις πύρινες γλώσσες της φωτιάς των επιδρομέων, συγκεντρώθηκαν όλες τριγύρω από την Αγία Τράπεζα για μια τελευταία έκκληση προς το Θείο, για την ύστατη προσευχή σωτηρίας!<br />
Κύκλος πίστης, κύκλος χρόνου, κύκλος Γιορτής, ζήτησαν από την Παναγιά<br />
Προστάτη τους να τις κάνει πουλιά ή φίδια, να φύγουν, να πετάξουν, τα σώματά τους αγνά και αμόλυντα να μείνουν…<br />
Έτσι σαν φίδια Ιερά πλέον γυρίζουν και δίνουν το παρόν, ελέγχουν την πίστη και παρακολουθούν την ορθή πορεία μας στο δρόμο που αυτές χάραξαν, εκεί στην Παναγία την Φιδούσα στο Μαρκόπουλο.<br />
<br />
Όσο περνούν οι μέρες πληθαίνουν κι αυτά, και την παραμονή της Κοιμήσεως<br />
αυξάνονται υπερβολικά. Από που βγαίνουν, αλλά και που κρύβονται μετά την εορτή, κανείς δεν γνωρίζει. Παραμένει ένα μυστήριο.<br />
<br />
Την ώρα του εσπερινού κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσα στους πιστούς, στα προσκυνητάρια και στα στασίδια, χωρίς να φοβούνται κανένα.<br />
<br />
Φεύγοντας η 15η Αυγούστου, αναχωρούν και τα φίδια. Γερμανοί φυσιοδίφες τα εξέτασαν, αλλά δεν μπόρεσαν να τα κατατάξουν σε κανένα από τα γνωστά είδη. <br />
Είναι γκρίζα, λεπτά, και δεν περνούν το μέτρο.<br />
Όταν τα χαϊδεύεις, νιώθεις το δέρμα τους βελούδινο και βλέπεις δυο ματάκια σπινθηροβόλα. Στο πλατύ τους κεφάλι σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός, καθώς επίσης και στην άκρη της λεπτής γλώσσας τους.<br />
<br />
Αν κάποια χρονιά τα φίδια δεν παρουσιασθούν, είναι κακό σημάδι. Αυτό συνέβη το 1940, καθώς και το 1953, οπότε δοκιμάσθηκε το νησί από τους σεισμούς.<br />
Από τη Σοφία Καρυπίδου<br />
<br />
<br />
http://www.neolaia.de/2opseis/DaneiaeeU/periodiko17/Daiaassa/daiaassa.htmlPOLINA'Shttp://www.blogger.com/profile/18295185006099164038noreply@blogger.com0