Η παρατεινόµενη κρίση στη χώρα µας, δυστυχώς, αποτελεί γεγονός αναµφισβήτητο. Η κρίση είναι πρώτα οντολογική και υπαρξιακή, και µετά οικονοµική, πολιτική, εθνική, κοινωνική, θρησκευτική κ.ο.κ. Οντολογική σηµαίνει ότι η ύπαρξή µας έχει διακόψει τις σωστές σχέσεις µε τον δηµιουργό της, τον πλαστουργό της, τον Θεό και έκτοτε η διάσπαση των σχέσεων αυτών δηµιουργεί και τις πολλαπλές σηµερινές κρίσεις.
Εξ αυτής, λοιπόν,της αδυναµίας παρατηρούνται όλα τα παρατράγουδα που δηµιουργούν τις αλλεπάλληλες κρίσεις και τις εκρήξεις σε όλους τους τοµείς της ζωής µας. Και το δυστύχηµα είναι – κατόπιν αυτών – ότι οι αρµόδιοι αρνούνται να αντιληφθούν, µε έργα βέβαια και όχι µε λόγια, τα αίτια της κρίσης και γι’ αυτό ακριβώς δεν φαίνεται φως στο τούνελ και η τραγωδία µας επιµηκύνεται.
Εάν οι πολιτικοίµας δεν αλλάξουν τρόπο ζωής, µεστροφή 180 µοιρών και δεν αλλάξει και το διάτρητο Σύνταγµά µας (που σε αρκετά σηµεία του µεροληπτεί υπέρ των εξουσιαστών και των κατεχόντων) και δεν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, για ένα διάστηµα τουλάχιστον µίας τριετίας, κυβέρνηση αδιάβλητων προσωπικοτήτων εξωκοµµατικών, αλλά και η Εκκλησία, αν δεν προσπαθήσει ακόµα πιο έντονα και έµπρακτα να αγκαλιάσει τον λαό, συµπάσχουσα µαζί του και ορισµένοι ταγοί της αν δεν πάψουν να προκαλούν µε την πολυτελή, προκλητική συµπεριφορά τους, τότε δεν υπάρχει ελπίδα να ξεπεραστεί η κρίση.
Τιµόθεος Κιλίφης ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ – Ι.Μ. ΠΕΝΤΕΛΗΣ
Άρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα της 7ης Φεβρουαρίου 2011
Αναρτήσεις
No Response to "Εάν η Εκκλησία δεν πρωτοστατεί όταν ο λαός υποφέρει, δοκιμάζεται και πεινάει, η Εκκλησία δεν είναι άξια της αποστολής της"
Δημοσίευση σχολίου